Ethos and narrative interpretation : the negotiation of values in fiction

اخلاق و تفسیر روایی ثمربخشی مفهوم اخلاق را برای تئوری و تحلیل روایت ادبی بررسی می کند. مفهوم اخلاق به تأثیرات متقاعدکننده گسترده تصویری که فرد ممکن است از روانشناسی، جهان بینی و موضع عاطفی یا اخلاقی گوینده داشته باشد، اشاره دارد. چگونه و چرا خوانندگان یک اخلاق (مثلاً صداقت، قابل اعتماد بودن، اقتدار یا کنایه) را به شخصیت های ادبی، راویان و حتی نویسندگان نسبت می دهند؟ آیا شرایط خاصی وجود دارد که در آن مفسران به جای راویان، اخلاق را به نویسندگان نسبت دهند؟ در پاسخی که Liesbeth Korthals Altes به چنین سؤالاتی پیشنهاد می‌کند، اسناد اخلاقی عمیقاً در فرآیند تفسیر و ارزیابی متون روایی نقش دارند.

کورتالس آلتس با نشان دادن میزان نقش تلویحی انتسابهای اخلاق و در نتیجه کنشهای تفسیری در بسیاری از روشهای تحلیل روایتشناختی، دستور کار و جایگاه معرفت شناختی روایت شناسی های مختلف اعم از کلاسیک و پساکلاسیک را زیر سوال می برد. . رویکرد او که ریشه در درک وسیعی از نقش و گردش هنر روایی در فرهنگ دارد، تفسیر را هم به‌عنوان ابزار و هم به‌عنوان موضوع تحقیق در مطالعات روایی بازسازی می‌کند.

Ethos and Narrative Interpretation examines the fruitfulness of the concept of ethos for the theory and analysis of literary narrative. The notion of ethos refers to the broadly persuasive effects of the image one may have of a speaker’s psychology, world view, and emotional or ethical stance. How and why do readers attribute an ethos (of, for example, sincerity, reliability, authority, or irony) to literary characters, narrators, and even to authors? Are there particular conditions under which it is more appropriate for interpreters to attribute an ethos to authors, rather than to narrators? In the answer Liesbeth Korthals Altes proposes to such questions, ethos attributions are deeply implicated in the process of interpreting and evaluating narrative texts.

Demonstrating the extent to which ethos attributions, and hence, interpretive acts, play a tacit role in many methods of narratological analysis, Korthals Altes also questions the agenda and epistemological status of various narratologies, both classical and post-classical. Her approach, rooted in a broad understanding of the role and circulation of narrative art in culture, rehabilitates interpretation, both as a tool and as an object of investigation in narrative studies.