Ethology and Behavioral Ecology of Sea Otters and Polar Bears

سمورهای دریایی و خرس های قطبی پستانداران دریایی گوشتخواری هستند که هنوز شبیه اجداد زمینی خود هستند. در مقایسه با Cetacea (نهنگ‌ها و دلفین‌ها)، Sirenia (دوگونگ‌ها و گاو دریایی)، و Pinnipedia (فوک‌ها، شیرهای دریایی و شیر دریایی)، آنها کمتر برای زندگی آبزی سازگار هستند و اخیراً در میان پستانداران دریایی تکامل یافته‌اند. سمورهای دریایی دوزیست هستند اما به ندرت به ساحل می آیند و خرس های قطبی عمدتاً در یخ دریا یا در امتداد ساحل دیده می شوند. هنگامی که در دریا هستند، هر دو گونه بیشتر وقت خود را صرف شنا در سطح یا غواصی کوتاه و کم عمق هنگام جستجوی غذا یا تعقیب طعمه می کنند. در واقع، خرس های قطبی به ندرت به دنبال فوک ها در آب هستند. با این وجود، خرس‌های قطبی شناگران قدرتمندی هستند و فوک‌ها را از آب دور می‌کنند. مانند بسیاری دیگر از گوشتخواران بزرگ، آنها شکارچیان انفرادی هستند. اگرچه سمورهای دریایی گروهی هستند و در دریا تجمعاتی به نام رافت تشکیل می دهند، اما در درجه اول غیراجتماعی هستند. به جز در طول جفت گیری، تعامل اصلی بین سمورهای دریایی بین ماده و فرزندان در طول دوره وابستگی شش ماهه رخ می دهد. در گوشتخواران بزرگ (به عنوان مثال، گرگ ها و شیرها) که از ماهیان صحرایی تغذیه می کنند، اجتماعی و همکاری به دلیل نیاز به گرفتن طعمه های بزرگ و دفاع از لاشه ها مورد علاقه است. خرس های قطبی که بزرگترین گوشتخوار زمینی هستند، شکارچی منفرد فوک ها هستند و نه اجتماعی هستند و نه اجتماعی. نرها و ماده ها به طور خلاصه در دوران نامزدی و جفت گیری با هم معاشرت می کنند. در این مدت، نرها به شدت برای ماده ها رقابت می کنند. در مواقع دیگر، نرها عموماً از یکدیگر دوری می‌کنند، به جز انبوهی از نرها که هنگام تابستان در خشکی تشکیل می‌شوند، و ماده‌ها با توله‌ها از نرها که به نوزادکشی معروف هستند، اجتناب می‌کنند. همانند سمورهای دریایی، تعامل خرس‌های قطبی خارج از جفت‌گیری بین ماده و فرزندانش در طول دوره 2 تا 3 ساله وابستگی رخ می‌دهد. این تعامل زمانی که توله های آلتریش در لانه زمستانی متولد می شوند بسیار مهم است. این کتاب بینش جدیدی در مورد رفتارشناسی و اکولوژی رفتاری سمورهای دریایی و خرس های قطبی ارائه می دهد. هر فصل اکتشافات مطالعات قبلی را مرور می‌کند و تحقیقات اخیر را با استفاده از تکنیک‌ها و فناوری جدید ادغام می‌کند. نویسندگان همچنین به چالش‌های انسانی تاریخی و فعلی برای بقای خود می‌پردازند، زیرا تغییرات آب و هوایی کل اکوسیستم‌های دریایی را تغییر می‌دهد.

Sea otters and polar bears are carnivorous marine mammals that still resemble their terrestrial ancestors. Compared with Cetacea (whales and dolphins), Sirenia (dugongs and manatees), and Pinnipedia (seals, sea lions, and walrus), they are less adapted for an aquatic life and the most recently evolved among marine mammals. Sea otters are amphibious but seldom come ashore, and polar bears primarily occur on sea ice or along the shore. When at sea, both species spend most of their time swimming at the surface or making short, shallow dives when foraging or pursuing prey. Indeed, polar bears rarely pursue seals in water. Nevertheless, polar bears are powerful swimmers and will stalk seals from the water. As with many other large carnivores, they are solitary hunters. Although sea otters are gregarious and form aggregations at sea called rafts, they are primarily asocial. Except during mating, the principal interaction among sea otters occurs between a female and offspring during the six-month dependency period. In large carnivores (e.g., wolves and lions) that feed on ungulates, sociality and cooperation are favored because of the need to capture large prey and defend carcasses. Polar bears, which are the largest terrestrial carnivore, are solitary hunters of seals and are neither gregarious nor social. Males and females briefly associate during courtship and mating. During this time, males aggressively compete for females. At other times, males generally avoid each other except for aggregations of males that form while summering on land, and females with cubs avoid males, which are known for infanticide. As with sea otters, the interaction of polar bears outside of mating occurs between a female and her offspring during the 2-3 year dependency period. This interaction is critically important when altricial cubs are born in the winter den. This book provides new insight into the ethology and behavioral ecology of sea otters and polar bears. Each chapter reviews the discoveries of previous studies and integrates recent research using new techniques and technology. The authors also address historic and current anthropogenic challenges for their survival as climate change alters entire marine ecosystems.