Ethics in Hard Times

توافق گسترده ای در میان بخش های بزرگی از جامعه غربی وجود دارد که ما در دوران سختی زندگی می کنیم. در نگاه اول چنین باوری ممکن است بسیار عجیب به نظر برسد. به هر حال، افراد جامعه غربی خود را در دورانی از فراوانی مادی بی‌سابقه می‌بینند. گرسنگی و بیماری، شرارت‌هایی که برای اعضای نسل‌های پیشین بسیار آشنا هستند، اگرچه از زندگی مدرن ریشه‌کن نشده‌اند، اما آشکارا رو به زوال هستند. افراد زنده امروزی می توانند منتظر زندگی سالم تر، طولانی تر و راحت تر از زندگی والدین بزرگ خود باشند. با این وجود، این احساس که زندگی امروز به ویژه دشوار است، در دولت، رسانه ها، کتاب های عامه پسند و محافل دانشگاهی بیداد می کند. جامعه غربی در بسیاری از جهات تحت تاثیر بحران های مختلف از جمله ایمان، قدرت، اقتدار، آشفتگی اجتماعی، کاهش کیفیت در ساخت و تولید، و یک ضعف فکری عمومی است که هر دو چپ و چپ را گرفتار کرده است. درست. لحن بحران در زبان زندگی عمومی نفوذ می کند. سرمقاله‌های روزنامه‌های بزرگ مملو از هشدارهای وحشتناک در مورد خطرات خودپرستی افسارگسیخته، بخل و طمع، و خطرات و وحشت‌های ناشی از آلودگی، ازدحام جمعیت، مسابقه تسلیحاتی، جنایت، و شیوه‌های زندگی مسامحه‌آمیز است.

There is widespread agreement among large segments of western society that we are living in a period of hard times. At first glance such a belief might seem exceedingly odd. After all, persons in western society find themselves living in a time of unprecedented material abundance. Hunger and disease, evils all too familiar to the members of earlier generations, although far from eradicated from modern life, are plainly on the wane. Persons alive today can look forward to healthier, longer, and more comfortable lives than those of their grand­ parents. Nevertheless, the feeling that life today is especially difficult is rampant in government, in the media, in popular books, and in academic circles. Western society is perceived in many quarters as wracked by crises of all sorts-of faith, of power, of authority, of social turmoil, of declining quality in workmanship and products, and of a general intellectual malaise afflicting both those on the Left and the Right. A tone of crisis permeates the language of public life. Editorials in major newspapers are full of dire warnings about the dangers of unbridled egoism, avarice and greed, and the risks and horrors of pollution, overpopulation, the arms race, crime, and indulgent lifestyles.