دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: T. Matthew N. McCabe
سری:
ناشر: University of Toronto
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 357
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Ethics, Rhetorical Accommodation, and Vernacularity in Gower’s Confessio Amantis به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اخلاق، انطباق بلاغی، و زبان عامیانه در اعتراف گوور آمانتیس نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بسیاری از منتقدان Confessio Amantis را اثری از لفاظیهای اصلاحطلبی میدانند که با تکیه بر تلفیق اخلاق و سیاست در قرون وسطی ارسطویی، خوانندگان را به اصلاح اخلاقی شخصی بهعنوان ابزاری حیاتی برای شفای بدنهی سیاست تشویق میکند. در چنین دیدگاهی، منافع اخلاقی و عمومی که به طور کامل در Mirour de l’Omme، Vox Clamantis و جاهای دیگر به نمایش گذاشته شده است، برای هدف Gower در Confessio محوری باقی می ماند. با این حال، در حالی که میرور و وکس نگرانیهای مذهبی را نیز پیشزمینه میکنند، Confessio اغلب به معنای مدرن «سکولار» دیده میشود. من در این پایان نامه استدلال می کنم که Confessio در واقع وابستگی شدیدی به سایر آثار مذهبی-اخلاقی-سیاسی گوور دارد و تفاوت های اصلی که آن را از آنها متمایز می کند باید در ارتباط با تصمیم Gower برای نوشتن این اثر "به انگلیسی ما" درک شود. با وجود بدهی اش به فرهنگ اشرافی، Confessio مخاطبان گسترده تر و محبوب تری را نسبت به Vox و Mirour تصور می کند. انتخاب زبان بدیع گوور پیامدهای مهمی دارد، بهویژه برای رفتار ظریف و غیرمشخص کانفسیو با مذهب. فصل 1 به بررسی بدهی اویدی اعتراف میپردازد و پیشنهاد میکند که اعترافات فراوان کانفسیو از مسخها، با توجه به استقبال آن شعر در قرن چهاردهم، اعتراف را با طنز جهانی اویدی به گونهای همسو میکند که نشان میدهد ترکیب کلی دینی-اخلاقی-سیاسی. با این حال، Confessio از جریان اصلی Ovids تفسیر شده در قرن چهاردهم با از بین بردن پتینه روحانی آن Metamorphoses و مهمتر از همه، اتخاذ یک موضع کاملاً غیر روحانی دور می شود. با بررسی نگرش گوور به زبان بومی انگلیسی، فصل 2 به ارتباط ترجمه Confessio با زوال اشاره میکند و نشان میدهد که عبارات علمی و الهیاتی در آثار انگلیسی Gower نسبت به عبارات مشابه در آثار لاتین او ثبت پایینتری دارند. فصل 3 علل احتمالی این تعدیلهای نزولی را بررسی میکند، و حس زینت زبانی گوور را با آنهایی که در الهیات عامیانه انگلیسی معاصر قابل تشخیص است، مقایسه میکند. فصلهای 4 و 5 - به ترتیب در مورد دگردیسی و هنر - استدلال میکنند که گوور در نوشتههای اویدیان منابع غنی مییابد که بهویژه با ظریفترین وظایف بلاغی گوور در Confessio سازگار است: به عنوان یک فرد غیر روحانی، مخاطبان غیر روحانی را در مورد موضوعاتی که اجتنابناپذیر هستند، و در واقع تا حد زیادی مذهبی است. پایان نامه با بیان این نکته به پایان می رسد که صدای نقد مذهبی گوور نقش مهمی در تاریخ لائیسیته شدن و سکولاریزاسیون دارد.
Many critics have seen Confessio Amantis as a work of reformist rhetoric that, drawing deeply on medieval Aristotelian conflations of ethics and politics, urges readers toward personal moral reform as the crucial means by which to heal the body politic. In such a view, the moral and public interests on full display in Mirour de l’Omme, Vox Clamantis, and elsewhere remain central to Gower’s purpose in Confessio. However, while Mirour and Vox also foreground religious concerns, Confessio is often seen as “secular” in a modern sense. I argue in this dissertation that Confessio indeed bears strong affinities to Gower’s other religious-ethical-political works, and that the main differences that set it apart from them must be understood in connection with Gower’s decision to write this work “in oure Englissh.” Notwithstanding its debt to aristocratic culture, Confessio imagines a broader and more popular audience than do Vox and Mirour. Gower’s novel language choice has major implications especially for Confessio’s uncharacteristically delicate handling of religion. Chapter 1 examines Confessio’s Ovidian debt and suggests that Confessio’s many invocations of Metamorphoses, given that poem’s fourteenth-century reception, align Confessio with Ovidian universal satire in a way that suggests totalizing religious-ethical-political synthesis. However, Confessio departs from the mainstream of fourteenth-century commentated Ovids by stripping Metamorphoses of its clergial patina and, crucially, adopting a markedly lay stance. Investigating Gower’s attitude to English vernacularity, chapter 2 notes Confessio’s association of translation with decay and demonstrates that scientific and theological passages in Gower’s English works adopt a lower register than analogous passages in his Latin works. Chapter 3 investigates the probable causes of these downward modulations, comparing Gower’s sense of linguistic decorum to those discernible in contemporary English vernacular theology. Chapters 4 and 5—on metamorphosis and art, respectively—argue that Gower finds in Ovidian writing rich resources particularly adaptable to the most delicate of Gower’s rhetorical tasks in Confessio: to address, as layman, a lay audience on matters that are unavoidably, and indeed largely, religious. The dissertation concludes by suggesting that Gower’s voice of lay religious critique plays an important role in the histories of laicization and secularization.