دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: Paperback
نویسندگان: Veli Ünsal
سری:
ISBN (شابک) : 9789752678118
ناشر: Berikan Yayınları
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 320
زبان: Turkish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Eski Anadolu’da Teokratik Devlet Düzeni (Hitit ve Urartu) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نظم دولتی تئوکراتیک در آناتولی باستان (هیتی و اورارتویی) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تئوکراسی به عنوان نظم سیاسی و قدرت مذهبی تعریف می شود که در آن
اقتدار سیاسی در دست حاکمانی است که تصور می شود نمایندگان خدا
هستند. این اصطلاح صرفاً به معنای شکلی از حکومت مبتنی بر دین
است. ردپای حکومت دینی را می توان در اکثر ایالت های باستانی
یافت. یکی از این دولت ها هیتی ها و دیگری اورارتوی ها هستند. بخش
بسیار مهمی از اطلاعاتی که ما درباره تاریخ پادشاهی هیتی و
اورارتویی داریم، منابع مذهبی است.
منابع مذهبی بیش از نیمی از اسناد هیتی را تشکیل می دهند. از سوی
دیگر، کتیبههای اورارتویی با عباراتی آغاز میشوند که در آن
خدایان به یادگار ماندهاند و با این عبارات پایان مییابند.
پادشاهان هر دو تمدن فعالیت های سیاسی و نظامی خود را برای جلب
رضایت و رضایت خدایان خود انجام می دادند. این وضعیت نشان می دهد
که پادشاهی هیتی و اورارتویی در ساختارهای سیاسی خود چقدر به مذهب
اهمیت می دادند. بدین ترتیب دین در نظام اداری هر دو پادشاهی مطرح
شد و بر اشکال حکومت تأثیر زیادی گذاشت. هیتی ها، که اولین
اتحادیه سیاسی را در آناتولی باستان تشکیل دادند، توسط نوعی اداره
به نام سلطنت تئوکراتیک اداره می شدند. پادشاهان هیتی در درجه اول
مسئول انجام کامل قربانی ها، نگهداری معابد خود و برگزاری تعطیلات
مذهبی بودند. اعتقاد بر این بود که تعطیلاتی که جشن گرفته نمی شود
باعث خشم خدایان می شود. پادشاهان اورارتویی، مانند پادشاهان
هیتی، اعمال خود را به نام خدایان خود انجام می دادند، به آنها
قربانی می دادند و معابد می ساختند. حتی اعتقاد بر این بود که اگر
لشکرکشیهای پادشاهان اورارتویی پیروز میشد، به لطف خدایان به
دست میآمد.
Teokrasi siyasi otoritenin, tanrının temsilcileri olduklarına
inanılan yöneticilerin elinde bulunduğu siyasi düzen ve din
erki olarak tanımlanır. Bu terim daha sade bir anlatımla, dine
dayalı yönetim biçimi demektir. Eskiçağ devletlerinin çoğunda
teokratik yönetimin izlerine rastlanır. Bu devletlerden biri
Hititler diğeri ise Urartulardır. Hitit ve Urartu
Krallıkları'nın tarihi hakkında bilgi sahibi olduğumuz
verilerin çok önemli bir kısmı dini kaynaklardan
ibarettir.
Hitit vesikalarının yarıdan fazlasını dini kaynaklar oluşturur.
Urartu yazıtları ise tanrıların anıldığı ifadelerle başlar ve
yine bu ifadelerle son bulur. Her iki uygarlığın kralları,
gerek siyasal gerekse askeri faaliyetlerini tanrılarının
hoşnutluğunu ve memnuniyetini kazanmak için
gerçekleştirmişlerdir. Bu durum Hitit ve Urartu Krallıkları'nın
siyasal yapılarında dine ne kadar önem verdiklerini gösterir.
Böylece her iki krallığın yönetim sistemlerinde din ön plana
çıkmış ve yönetim şekillerini büyük ölçüde etkilemiştir. Eski
Anadolu'daki ilk siyasi birliği oluşturan Hititler, teokratik
monarşi adı verilen bir idare şekli ile yönetiliyorlardı.
Güçlerini tanrılardan aldığına inanılan kralların, ölümden
sonra tanrı olduklarına inanılıyordu. Hitit kralları
kurbanların eksiksiz yerine getirilmesi, tapınaklarının bakımı
ve dinî bayramların yapılması ile birinci derecede
sorumluydular. Kutlanmayan bayramların tanrıların gazabına
neden olacağına inanılıyordu.
Bir başka Anadolu uygarlığı olan Urartuların merkezi otoritesi
ise başlangıçta olmasa bile, krallık güçlendikçe gücünü dinden
almıştır. Urartu kralları da Hititler kralları gibi yaptıkları
işleri tanrıları adına icra ediyorlar, onlara kurbanlar
sunuyorlar ve tapınaklar inşa ediyorlardı. Hatta Urartu
krallarının askeri seferleri zaferle sonuçlanmışsa, bunun
tanrıların sayesinde elde edildiğine inanılıyordu.