Ernst von der Porten 1884–1940: In der Geschichte der deutschen Anästhesiologie

در 16 اکتبر 1846، مورتون اولین بیهوشی موفق عمومی با اتر را در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون انجام داد. برای فناوری ارتباطات آن زمان، این حس به سرعت به قاره کهن گسترش یافت. بیهوشی اتر قبل از پایان سال در انگلستان آزمایش شد. در فوریه 1847، هیدنفلدر جراح ارلانگن، بیهوشی اتر را در آلمان معرفی کرد. پیشرفت متلاطم جراحی و در نتیجه کل پزشکی جراحی پیش رفت و نتایجی را به بار آورد که امروزه هنوز هم چشمگیر است. در حالی که در تاریخ پزشکی آلمان تا دهه 1930، جراحان و پرسنل عمل به تعداد زیادی شهرت جهانی به دست آوردند، تنها چند نام در ارتباط با بیهوشی وجود دارد. کارل لودویگ شلیچ (بی حسی موضعی با کوکائین 1892)، آگوست بیر (بی حسی نخاعی 1898)، فرانتس کوهن (انتوباسیون داخل تراشه 1902)، سودک، اشمیت و کیلیان سهم مهمی در توسعه بیهوشی موضعی و عمومی داشتند - با این حال، آنها در طول جراحی باقی ماندند. زندگی آنها برای چندین دهه، بار بیهوشی بر دوش خواهران، متولیان امر و عمدتاً جوانترین دستیاران بود. اگر دکتری به این فکر می کرد که بیهوشی را به تخصص خود بسازد - همانطور که در قرن نوزدهم در انگلستان ممکن بود - به سرعت باید متوجه می شد که هیچ معیشت مادی از آن رشد نمی کند. جراحی تا پس از جنگ جهانی دوم غالب بود. میزان مشکلات مرتبط با داروی بیهوشی نیز در آلمان به خوبی شناخته شده بود.

Am 16. Oktober 1846 gab Morton am Massachusetts General Hospital in Boston die erste öffentlich erfolgreiche Äthernarkose. Diese Sensation verbreitete sich für die damalige Nachrichtentechnik überraschend schnell herüber zum alten Kontinent. Noch vor Jahresende wurde in England die Äthernarkose erprobt. In Deutschland führte der Erlanger Chirurg Heydenfelder im Februar 1847 die Äthernarkose ein. Die stürmische Entwicklung der Chirurgie und damit der gesamten operativen Medizin kam in Gang und zeitigte Resultate, die auch heute noch beeindrucken. Während in der deutschen Medizinergeschichte bis in die 30er Jahre unseres Jahrhunderts Chirurgen und Operateure in großer Zahl Weltgeltung erhielten, finden sich nur spärlich Namen, die mit der Anästhesie zu verbinden sind. Carl Ludwig Schleich (Lokalanästhesie mit Kokain 1892), August Bier (Spinalanästhesie 1898), Franz Kuhn (endotracheale Intubation 1902), Sudeck, Schmidt und Killian leisteten wichtige Beiträge zur Entwicklung der lokalen und allgemeinen Anästhesie - sie blieben jedoch ihr Leben lang Chirurgen. Die Last der Narkose trugen über viele Jahrzehnte Schwestern, Pfleger und meist die jüngsten Assistenten. Sollte je ein Arzt mit dem Gedanken sich getragen haben, die Anästhesie als eigenes Spezialfach zu wählen - so wie dies in England schon im 19. Jahrhundert möglich war - mußte er rasch erkennen, daß ihm daraus keine materielle Existenz erwuchs. Die Chirurgie dominierte bis in die Zeit nach dem Zweiten Weltkrieg. Dabei war die Tragweite der mit einer Narkose verbundenen Probleme durchaus auch in Deutschland bekannt.