Erneuerbare Energien als Herausforderung für die Geographiedidaktik: Perspektiven der Integration in Theorie und Praxis

درک نظری مبتنی بر سیستم از انرژی های تجدیدپذیر منجر به تحقیقات متعددی در جغرافیا و آموزش های آن می شود که باید به طور سیستماتیک در دوره حفاظت از آب و هوا به حداقل برسد. توماس برون یک مدل نظری برای ادغام قوی تر موضوع در جغرافیا ایجاد می کند و نقاط شروع بحث علمی را فرموله می کند. ساختن برنامه درسی مارپیچی او بر اساس نه ماژول موضوعی، امکان دسترسی آموزشی را ارائه می دهد. ارائه او از یک مدل فرآیند مشترک برای پروژه های تحقیقاتی یکپارچه منجر به مطالعه تجربی می شود که در آن 450 مدرسه در نوردراین-وستفالن مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بینش هایی را در مورد ضرورت و پتانسیل انرژی های تجدیدپذیر به عنوان یک موضوع در کلاس ارائه می دهد. این مطالعه همچنین راه‌هایی را نشان می‌دهد که در آن سطح برنامه‌ای (تصور موضوع نظری) می‌تواند با سطح عمل‌گرایانه (بررسی تناسب عملی) ترکیب شود.

Aus dem systemisch orientierten Theorieverständnis Erneuerbarer Energien resultieren in der Geographie und ihrer Didaktik zahlreiche Forschungsdesiderate, welche im Zuge des Klimaschutzes systematisch zu minimieren sind. Thomas Brühne entwickelt ein theoretisches Modell für eine stärkere Einbindung des Themas in die Geographie und formuliert Ansatzpunkte für die fachwissenschaftliche Auseinandersetzung. Didaktische Zugangsmöglichkeiten bietet seine Konstruktion eines Spiralcurriculums basierend auf neun Themenbausteinen. Seine Darstellung eines gemeinsamen Ablaufmodells für integrative Forschungsvorhaben leitet über in die empirische Untersuchung, bei der 450 Schulen in NRW befragt wurden. Die Ergebnisse geben Einblicke in die Notwendigkeit sowie das Potential von Erneuerbaren Energien als Unterrichtsgegenstand. Die Studie zeigt zudem Möglichkeiten, wie sich die programmatische Ebene (theoretische Themenkonzeption) mit der pragmatischen Ebene (Untersuchung auf Praxistauglichkeit) vereinen lässt.