Ernestine L. Rose: To Change a Nation

ارنستین ال. رز (1810-1892) که بیش از نیم قرن پس از مرگش توسط مورخان نادیده گرفته شد، یکی از برجسته ترین سخنوران و اصلاح طلبان اجتماعی عصر خود بود. او که یک فعال نترس حقوق بشر بود، برای برابری نژادی، حقوق زنان، آزادی فکری و آزادی مذهبی مبارزه کرد و می توان او را پیشروی فعالان قرن بیستم در حقوق مدنی و جنبش زنان دانست. رز در بسیاری از جنبش ها پیشگام بود و این مفهوم را بیان کرد که همه آمریکایی ها دارای حقوق طبیعی هستند که توسط اعلامیه استقلال و قانون اساسی تضمین شده است. اشتیاق او این بود که ببیند همه - زنان و مردان، فارغ از نژاد، مذهب یا منشاء قومی - دارای حقوق مدنی هستند که دموکراسی آمریکایی وعده داده بود.

بر خلاف سایر اصلاح‌طلبان زن قرن نوزدهم مانند لوسی استون، سوزان بی آنتونی و الیزابت کدی استانتون، ارنستین رز تنها زن غیرمسیحی و متولد خارج بود. به همین دلیل، او کاملاً با آن تناسب نداشت و با بدتر شدن بومی‌گرایی و یهودستیزی در ایالات متحده، تنش‌هایی را در میان محافل حقوق زنان و لغو ممنوعیت‌ها احساس کرد. نظرات صریح رز او را در تضاد با غیرت مذهبی مردم آمریکا و همچنین بسیاری از اصلاح طلبان قرار می دهد. او که یک رهبر رویا بود، از دو قاره عبور کرد تا برای تغییر مبارزه کند و به دنبال افزایش آگاهی عمومی از مسائل بین‌المللی و جنبش‌های اجتماعی در اروپا و ایالات متحده بود.

موضوع این کتاب بسیار مرتبط با مبارزات کنونی برای عدالت نژادی و برای حفظ و تقویت دموکراسی در ایالات متحده است. سخنان رز به همان اندازه که در زمان زندگی او بود، امروز نیز مناسب است. این کتاب درک جدیدی از کمک های مهم ارنستین رز به دموکراسی آمریکایی ارائه می دهد.

Overlooked by historians for over half a century following her death, Ernestine L. Rose (1810−1892) was one of the foremost orators and social reformers of her era. A fearless human rights activist, she fought for racial equality, women’s rights, freethought and religious freedom, and she can be considered a forerunner of twentieth-century activists in civil rights and the women’s movement. Rose was a pioneer in many movements, articulating the notion that all Americans are endowed with natural rights guaranteed by the Declaration of Independence and by the Constitution. Her passion was to see everyone―women and men, regardless of race, religion or ethnic origin―possessing the civil rights promised by American democracy.

Unlike other nineteenth-century female reformers such as Lucy Stone, Susan B. Anthony and Elizabeth Cady Stanton, Ernestine Rose was the only non-Christian, foreign-born woman. For this reason, she did not entirely fit in and she felt tensions within the women’s rights and abolitionist circles, as nativism and anti-Semitism worsened in the United States. Rose’s outspoken opinions put her at odds with the religious zeal of the American public as well as that of many reformers. A visionary leader, she crisscrossed two continents to fight for change, seeking to raise public awareness of international issues and of social movements in Europe and in the United States.

The topic of this book is highly relevant to current struggles for racial justice and for preserving and strengthening democracy in the United States. Rose’s words are as pertinent today as they were during her lifetime. This book offers a new understanding of Ernestine Rose’s important contributions to American democracy.