ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Eraclito d'Efeso. Diario. Introduzione, testo, versione e commento con discussione dell’Eraclito di Spengler, Heidegger, Gadamer

دانلود کتاب هراکلیتوس افسوسی. دفتر خاطرات. مقدمه، متن، نسخه و شرح با بحث درباره هراکلیتوس توسط اشپنگلر، هایدگر، گادامر.

Eraclito d'Efeso. Diario. Introduzione, testo, versione e commento con discussione dell’Eraclito di Spengler, Heidegger, Gadamer

مشخصات کتاب

Eraclito d'Efeso. Diario. Introduzione, testo, versione e commento con discussione dell’Eraclito di Spengler, Heidegger, Gadamer

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 8860321247, 9788860321244 
ناشر: Società Editrice Fiorentina 
سال نشر: 2010 
تعداد صفحات: 304 
زبان: Italian 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 60,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 3


در صورت تبدیل فایل کتاب Eraclito d'Efeso. Diario. Introduzione, testo, versione e commento con discussione dell’Eraclito di Spengler, Heidegger, Gadamer به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب هراکلیتوس افسوسی. دفتر خاطرات. مقدمه، متن، نسخه و شرح با بحث درباره هراکلیتوس توسط اشپنگلر، هایدگر، گادامر. نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب هراکلیتوس افسوسی. دفتر خاطرات. مقدمه، متن، نسخه و شرح با بحث درباره هراکلیتوس توسط اشپنگلر، هایدگر، گادامر.

این مطالعه بر آن است تا پیشنهادی برای فهرست‌بندی زندگی‌نامه‌ای از قطعات هراکلیتوس با توجه به پیشنهاداتی باشد که عمدتاً از حساسیت ادبی و زبان‌شناسی پیشگویی این شخصیت استنباط می‌شود. میراث تکه تکه مجموعه ای از خاطرات است که زاده ژانر مارکورلی و سپس گیکیاردی است. از سوی دیگر، فیلسوف بیش از همه شهروند افسوس است. و این مقاله با کمال میل تعهد خود را به تفسیری که در آن زمان توسط آنتونیو کاپیزی ارائه شده بود تصدیق می کند.\r\nهراکلیتوس اولین کسی در تاریخ فلسفه است که به دلیل شرایط مجبور شد به دنبال ابزاری موفق برای تفکر باشد. و همچنین در احساسات سنتی عرفانی، او این ابزار را در مجموعه کوچکی از تصاویر واضح و واضح یافت که در آن معنای منطقی مراقبه های او خلاصه می شود.\r\nاو تمام توان خود را در لغزش های طبیعت گرایانه و کیهان شناسی نکرد، بلکه در نزدیک شدن به بازرگان، سرباز، کشاورز، معلم، ماهیگیر و صنعتگر به کار گرفت تا به آنها نشان دهد که حقایق بزرگی در ابزار حرفه شان نهفته است. او به دنبال فلسفه ای عمل گرایانه بود که بتواند در مواقع لزوم به زبان سادگی و شواهد متوسل شود. تمام زندگی او گواهی بر اندیشه و کردار است نه تکبر، بلکه بر تواضع.\r\nبا این حال، در این مسیر جستجوی مخاطب، هراکلیتوس نه قادر بود و نه مایل به یافتن رسانه روایی بسط یافته ادبی است که به او اجازه می‌دهد تضاد اخلاقی یا وحدت اضداد، انسان‌شناختی و جهان‌شناختی را با تصویرسازی و توصیف آن بیان کند. و همچنین آن را تحریم کند. اهمیت نظری موقعیت متفاوت تاریخی او در رابطه با آیسخولوس در اینجا نهفته است.\r\nسرنوشت مجزای آینده فلسفه و شعر در مورد عدم موفقیت ادبی هراکلیتوس سنجیده و تصمیم گیری می شود: هنوز هم به نوعی در هرمسیستی آن متحد شده اند، سپس در مسیرهای عمدتاً جداگانه گونه های ادبی رشد خواهند کرد.\r\nهراکلیتوس نه بر خلاف آیسخولوس، یکی از مردان نابغه بسیاری بود که مجبور شد گذار به دموکراسی را بپذیرد و با آن کنار بیاید. در پرتو مشکلی از فلسفه سیاسی در مورد رابطه بین استبداد و دموکراسی در عصر ما، بخش دوم به طور گسترده به هراکلیتوس اسپنگلر، هایدگر، گادامر می پردازد.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Questo studio vuole essere una proposta di elencazione biografica dei fram­men­ti di Eraclito secondo suggerimenti desunti per lo più dalla sensibilità letteraria e da una filologia divinatoria del personaggio. Il lascito frammentario è una raccolta di ricor­danze, capostipite del genere marcaureliano e poi guicciardiniano. Il filosofo, d’altra parte, è innanzitutto il cittadino di Efeso; e questo saggio riconosce volentieri il suo debito verso l’interpretazione avanzata a suo tempo da Antonio Capizzi. Eraclito è il primo che nella storia della filosofia fu costretto dalle circostanze a met­tersi in cerca di uno stru­mento di successo per il pensiero; e oltre che nella senten­zio­sità gnomica tradizionale trovò questo strumento in un piccolo repertorio d’immagini chiare, evidenti, nelle quali si riassume il significato logico delle sue meditazioni. Egli non dette il meglio di sé nelle elucubrazioni naturalistiche e cosmologiche, bensì nell’avvicinare il commerciante, il soldato, il coltivatore, il maestro, il pescatore e l’ar­tigiano, allo scopo di mostrare loro che grandi verità si nascondono negli stru­men­ti delle loro professioni. Cercò una filosofia pragmatica capace di ricorrere, all’occor­renza, al linguaggio della sempli­cità e dell’evidenza. Tutta la sua vita testimonia col pensiero e coi fatti non già l’albagia, bensì l’umiltà. Su questa strada della ricerca di un pubblico Eraclito non fu tuttavia capace, né dispo­sto a tro­va­re il mez­zo narrativo, letterariamente esteso, che gli avrebbe consentito di esprime­re la con­trad­dizione moralistica o l’unità degli opposti, antropologica e co­smo­logica, con l’illustrarla e descriverla, oltre che col sancirla. In ciò consiste il si­gni­ficato teorico della sua posi­zione storicamente diversa rispetto ad Eschilo. Sulla mancanza di successo letterario di Eraclito si misurano e si decidono le future sorti separate di filosofia e poesia: ancora in qualche modo unite nel suo ermetismo, esse prenderanno poi a svilupparsi sulle strade per lo più separate dei ge­ne­ri letterari. Non diversamente da Eschilo, Eraclito fu uno dei tanti uomini d’ingegno che dovet­tero accettare il pasaggio alla democrazia, facendosene una ragione. Alla luce di un problema di filosofia politica circa il rapporto fra autoritarismo e de­mo­crazia nel no­stro tempo, nella seconda parte si discute ampiamente dell’Eraclito di Spengler, Hei­degger, Gadamer.





نظرات کاربران