Epigraphy and Islamic Culture: Inscriptions of the Early Muslim Rulers of Bengal (1205-1494)

کتیبه‌های معماری به دلیل محتوای غنی و متنوع تاریخی و شایستگی‌های هنری، یکی از جنبه‌های جذاب میراث فرهنگی اسلامی است. این کتیبه ها به ما کمک می کند تا ظهور اسلام و انتشار تدریجی آن در بنگال را درک کنیم، که در نهایت منجر به ایجاد یک منطقه اکثریت مسلمان شد و مسلمانان بنگالی را به دومین گروه زبانی بزرگ در جهان اسلام تبدیل کرد.

این کتاب یک کتاب است. بررسی تفسیری متون کتیبه‌ای عربی و فارسی بنگال در بستر وسیع‌تر یک سنت غنی کتبی در جهان اسلام. ضمن تمرکز بر منابع دست‌نخورده قبلی، نگاهی تازه به کتیبه‌های اسلامی بنگال می‌اندازد و پویایی‌های درونی تحولات اجتماعی، فکری و مذهبی این منطقه شرقی از جنوب آسیا را بررسی می‌کند. بسیاری از کتیبه‌های جدید از جمله کتیبه‌های فارسی را بررسی می‌کند که بلافاصله پس از فتح بنگال توسط مسلمانان ظاهر شد که نشان‌دهنده ورود اولیه زبان فارسی در منطقه از طریق تعامل فرهنگی با خراسان و آسیای مرکزی است. علاوه بر رمزگشایی و ویرایش متون کتیبه ای، اطلاعات به دست آمده از آنها برای ساخت سناریوی سیاسی، اداری، اجتماعی، مذهبی و فرهنگی آن دوره تحلیل شده است.

اولین بررسی کتیبه های مسلمانان در هند که تا کنون در این مقیاس انجام شده است، اهمیت کتیبه نگاری را به عنوان منبعی برای تاریخ و فرهنگ اسلامی آشکار می کند. به این ترتیب، برای دانشجویان و دانش پژوهان مطالعات آسیایی، تاریخ آسیا و مطالعات اسلامی جالب خواهد بود.

Architectural inscriptions are a fascinating aspect of Islamic cultural heritage because of their rich and diverse historical contents and artistic merits. These inscriptions help us understand the advent of Islam and its gradual diffusion in Bengal, which eventually resulted in a Muslim majority region, making the Bengali Muslims the second largest linguistic group in the Islamic world.

This book is an interpretive study of the Arabic and Persian epigraphic texts of Bengal in the wider context of a rich epigraphic tradition in the Islamic world. While focusing on previously untapped sources, it takes a fresh look into the Islamic inscriptions of Bengal and examines the inner dynamics of the social, intellectual and religious transformations of this eastern region of South Asia. It explores many new inscriptions including Persian epigraphs that appeared immediately after the Muslim conquest of Bengal indicating an early introduction of Persian language in the region through a cultural interaction with Khurasan and Central Asia. In addition to deciphering and editing the epigraphic texts, the information derived from them has been analyzed to construct the political, administrative, social, religious and cultural scenario of the period.

The first survey of the Muslim inscriptions in India ever to be attempted on this scale, the book reveals the significance of epigraphy as a source for Islamic history and culture. As such, it will be of interest to students and scholars of Asian Studies, Asian History and Islamic Studies.