Environments for Multi-Agent Systems: First International Workshop, E4MAS 2004, New York, NY, July 19, 2004, Revised Selected Papers

زمینه مدرن سیستم‌های چندعاملی از دو خط اصلی تحقیقات قبلی توسعه یافته است. شاغلین آن عموماً آن را نوعی هوش مصنوعی (AI) می دانند. برخی از اولین کارهای آن در مجموعه ای از کارگاه های آموزشی در ایالات متحده مربوط به سال 1980 گزارش شده است، با عنوان آشکار "هوش هنری توزیع شده؟" و پیشگامان اغلب بیانیه ای را نقل می کنند که به نیلز نیلسون نسبت داده می شود که "همه هوش مصنوعی توزیع شده است. جایگاه هوش مصنوعی کلاسیک همان چیزی بود که در سر یک عامل اتفاق می‌افتد، و بسیاری از تحقیقات MAS این میراث را با تأکید بر مدل‌سازی دقیق وضعیت ذهنی و فرآیندهای عوامل فردی بازتاب می‌دهند. از این منظر، اگر چه می‌توان با تعاملات مناسب با ذهن‌های دیگر، هوش را در نهایت به هدف ذهن افسانه اشاره کرد. این فعل و انفعالات معمولاً توسط پروتکل‌های ساختاریافته از انواع مختلف، که بر اساس رفتار تبدیلی انسان مدل‌سازی شده‌اند، واسطه می‌شوند. اما سرزمین مدرن MAS از یک پدر و مادر زاده نشده است. چند - جستجوگرها به طور مداوم از ایده هایی از زندگی اجتماعی الدوفارتی (ALife) حمایت کردند. این دانشمندان تحت تأثیر رفتارهای انطباقی پیچیده جوامع حیوانات (اغلب حیوانات بسیار ساده، مانند حشرات یا حتی میکروارگانیسم ها) قرار گرفتند. مدل‌های محاسباتی که آن‌ها بر اساس آن‌ها ترسیم کردند، اغلب توسط زیست‌شناسانی ایجاد می‌شدند که از آن‌ها نه برای حل مسائل مهندسی عملی، بلکه برای آزمایش فرضیه‌های خود در مورد مکانیسم‌های استفاده شده توسط سیستم‌های طبیعی استفاده می‌کردند. در مدل زندگی مشترک، هوش لازم نیست در یک عامل واحد قرار گیرد، بلکه در سطح جامعه از تعاملات غیرخطی بین عوامل ظاهر می شود. - از آنجا که عوامل فردی اغلب نیمه شناختی هستند، تعاملات آنها را نمی توان با پروتکل هایی که صلاحیت زبانی را فرض می کنند، مدل سازی کرد.

The modern ?eld of multiagent systems has developed from two main lines of earlier research. Its practitioners generally regard it as a form of arti?cial intelligence (AI). Some of its earliest work was reported in a series of workshops in the US dating from1980,revealinglyentitled,“DistributedArti?cialIntelligence,”andpioneers often quoted a statement attributed to Nils Nilsson that “all AI is distributed. ” The locus of classical AI was what happens in the head of a single agent, and much MAS research re?ects this heritage with its emphasis on detailed modeling of the mental state and processes of individual agents. From this perspective, intelligenceisultimatelythepurviewofasinglemind,thoughitcanbeampli?ed by appropriate interactions with other minds. These interactions are typically mediated by structured protocols of various sorts, modeled on human conver- tional behavior. But the modern ?eld of MAS was not born of a single parent. A few - searchershavepersistentlyadvocatedideasfromthe?eldofarti?ciallife(ALife). These scientists were impressed by the complex adaptive behaviors of commu- ties of animals (often extremely simple animals, such as insects or even micro- ganisms). The computational models on which they drew were often created by biologists who used them not to solve practical engineering problems but to test their hypotheses about the mechanisms used by natural systems. In the ar- ?cial life model, intelligence need not reside in a single agent, but emerges at the level of the community from the nonlinear interactions among agents. - cause the individual agents are often subcognitive, their interactions cannot be modeled by protocols that presume linguistic competence.