Environmental Reconstruction in Headwater Areas

این مقالات کارگاه تحقیقاتی پیشرفته ناتو در مورد "بازسازی محیطی در مناطق سرآب" نقطه عطفی در تکامل یک جنبش متمایز، شاید یک فلسفه جدید در حال ظهور، در عملکرد مدیریت آب است. جنبش Headwater Control تاریخچه خود را به اولین کنفرانس بین‌المللی کنترل آب در پراگ، 1989 بازمی‌گرداند. در طول این تاریخچه کوتاه، Headwater Control یک جنبش معمولی محیطی "ad hocracy" باقی مانده است. در جلسات آن، برای هر تبدیل به آرمان های چند رشته ای، یکپارچه، عملی، مداخله جویانه، و مهمتر از همه «سبز» گروه، نمایندگان متعددی وجود داشته اند که کل مفهوم را هم جدید و هم کمی غیرقابل درک می دانند. یکی از دلایل این امر، رویه کنترل آبهای سرچشمه برای گرد هم آوردن دانشمندان، پزشکان، سیاستگذاران و سازمانهای غیردولتی محیط زیست بوده است. جلسات بزرگتر این گروه همیشه گردهمایی فدرال بوده است. حمایت مالی با مشارکت دعوت شده از انجمن هایی به نمایندگی از علوم هیدرولوژیکی، حفاظت از خاک، کنترل فرسایش، جنگلداری، فعالیت های زیست محیطی و غیره به اشتراک گذاشته شده است. این هیئت‌ها ممکن است همسفران خود را برای حفاظت از محیط‌های سرآب وارد کار کرده باشند، اما نگرانی‌های اصلی آنها لزوماً با نسخه‌های گروه کنترل آب برای بازآفرینی زیست‌محیطی مناطق سرآب منطبق نبوده است. کارگاه لیبرک، که مجموعه مقالات آن در این جلد خلاصه شده است، اولین فرصتی را برای حامیان پراکنده Headwater Control فراهم کرد تا در میان خود صحبت کنند و بفهمند که واقعاً تا چه حد یک چشم انداز مشترک از راه آینده در مدیریت، احیا و حفاظت آب وجود دارد. .

These proceedings of a NATO Advanced Research Workshop on "Environmental Reconstruction in Headwater Areas" provide a landmark in the evolution of a distinctive movement, perhaps an emerging new philosophy, within the practice of headwater management. The Headwater Control movement traces its history back to the First International Conference on Headwater Control, Prague, 1989. Throughout this brief history, Headwater Control has remained a typical environment movement 'ad hocracy'. At its meetings, for every convert to the multidisciplinary, integrative, practical, interventionist, and above-all 'green' ideals of the group, there have been several delegates who have found the whole concept both new and slightly incomprehensible. One reason for this has been the Headwater Control practice of trying to bring together scientists, practitioners, policy-makers and non-government environmentalist organisations. The group's larger meetings have always been federal gatherings. Sponsorship has been shared with invited participation from associations representing hydrological science, soil conservation, erosion control, forestry, environmental activism and so forth. These delegations may have included fellow travellers in the work to protect headwater environments, but their main concerns have not necessarily coincided with the Headwater Control group's prescriptions for the environmental regeneration of headwater regions. The Liberec Workshop, whose proceedings are distilled into this volume, provided a first opportunity for the scattered supporters of Headwater Control to talk among themselves and fmd out to what degree there really is a shared vision of the way forward in headwater management, restoration and protection.