Environmental Education: Principles, Methods, and Applications

جنبش زیست‌محیطی در دهه 1960 باعث شد که متخصصان آموزش در برخی از نقاط جهان از اهمیت و اهمیت بوم‌شناسی در برنامه‌های درسی در همه سطوح آموزشی، از مهدکودک تا دوره متوسطه، آگاه شوند. در اوایل دهه 1970 پیشرفت زیادی در گنجاندن برنامه‌های آگاهی زیست محیطی در سیستم‌های آموزشی حاصل شد، به طوری که آنچه زمانی مد تلقی می‌شد به تدریج به بخشی از آموزش رسمی در تعدادی از مؤسسات، به‌ویژه در کانادا و ایالات متحده تبدیل شد. بنابراین مناسب است که یک نهاد علمی بین المللی مدتی را به موضوع اکولوژی در آموزش اختصاص دهد. در اوایل سال 1976، من به انجمن بین المللی اکولوژی (Inteco1) پیشنهاد کردم که سمپوزیومی در مورد آموزش محیط زیست در برنامه دومین کنگره بین المللی اکولوژی که قرار بود در سپتامبر 1978 در اورشلیم برگزار شود، گنجانده شود. در اولین پیش نویس برنامه کنگره، موضوع به عنوان یک جلسه پوستر گنجانده شد. من این را ناکافی دانستم و از کمیته راهبری کنگره درخواست کردم تا توجه بیشتری به آموزش ذهنی محیطی داشته باشد. اولین پیش نویس برنامه حاوی عباراتی مانند \"استفاده از منابع\"، \"مشکلات حفاظت\"، \"نظارت محیط زیست\" و \"تغییرات برگشت ناپذیر\" بود. این عبارات کم و بیش این فرض را داشتند که مردم به طور کلی اصول اکولوژیکی را درک می کردند. به نظر می‌رسد ادبیات مربوط به آموزش محیط‌زیست نشان می‌دهد که شکاف وسیعی بیشتر بوم‌شناسان حرفه‌ای را از بخش بزرگی از بشریت جدا کرده است، عمدتاً به این دلیل که ما بوم‌شناسان توجه کمی به آموزش اکولوژیکی شهروندان جهان داشته‌ایم.

The environmental movement of the 1960s made educationists in some parts of the world aware of the significance and importance of ecology in curricula at all levels of education, from kindergarten to post-secondary. A great deal of progress was made in the early 1970s in incorporating environmental awareness programs into educa­ tional systems go that what was once considered a fad was gradually becoming a part of formal education in a number of institutions, especially in Canada and the U.S.A. It was therefore appropriate that an international scientific body devote some time to the issue of ecology in education. Early in 1976, I suggested to the International Association for Ecology (Inteco1) that a symposium on Environmental Education be included in the program of the Second International Congress of Ecology scheduled to be held in Jerusalem in September 1978. In the first draft program of the Congress, the topic was included as a poster session. I considered this inadequate and appealed to the Congress Steering Committee to focus greater attention on environ­ mental education. The first draft program contained phrases like "utilization of resources", "conservation problems", "environmental moni toring", and "irreversible changes". These phrases more or less assumed that people in general understood ecological principles. Literature on environmental education seems to suggest that a wide gap separated most of the professional ecologists from a large portion of mankind primarily because we the ecologists have paid scant attention to the ecological education of world's citizens.