Entrepreneurial Urbanism in India: The Politics of Spatial Restructuring and Local Contestation

از طریق تجزیه و تحلیل کلان شهرهای هند، این جلد به نقد واقعیت «حکمرانی کارآفرینانه» می‌پردازد که به‌عنوان یک روش اصلی توسعه شهری در شهرهای جنوب جهانی ظاهر شده است. در هند نئولیبرال، استفاده از لفاظی مدیریت در توسعه شهری به سرعت منجر به رشد ساختارها و فضاهای شهری/پیراشهری شده است که ظاهراً «هوشمند» و «کارآفرین» هستند، که در سیستم‌های جهانی تولید، مالی، فناوری شبکه‌ای شده‌اند. / مخابرات، فرهنگ و سیاست.

از طریق شواهد تجربی مختلف از هند، به‌ویژه از کلان‌شهرهای دهلی نو، بمبئی، بنگالورو و چنای، این جلد بر پیامدهای استقرار شیوه‌های «حکمرانی کارآفرینانه» تمرکز دارد. در سطوح ملی، ایالتی و محلی. مهم‌تر از همه، تأثیر جهت‌گیری‌های سازمانی و سازمانی خاص و تغییر چشم‌اندازهای فضایی شهری در سطح محلی را بررسی می‌کند. ثانیاً، پیامدهای اجتماعی-اقتصادی عقب‌نشینی دولت و مشارکت سازمان‌های غیردولتی در حکمرانی را به عنوان بخشی از کارآفرینی شهری مورد بحث قرار می‌دهد. علاوه بر این، مقررات پروژه های توسعه شهری توسط دولت های محلی و تأثیر "حکمرانی کارآفرینانه" برای شهروندان را مورد بحث قرار می دهد که اغلب منجر به طرد اجتماعی و نابرابری می شود. در نهایت، تضادهای ذاتی در چشم‌اندازهای سیاسی و نهادی را که می‌توان آن‌ها را «کارآفرینانه» توصیف کرد، بررسی می‌کند.

این کتاب توسط محققانی با زمینه‌های مختلف رشته‌ای نوشته شده و بر جنبه‌های مختلف حکمرانی کارآفرینی در کلان‌شهرهای هند تمرکز دارد. مورد توجه محققان سیاست شهری، سیاست عمومی، جامعه شناسی شهری، مردم شناسی، جغرافیای شهری، برنامه ریزی و معماری است.

Through the analysis of Indian metropolises, this volume critiques the reality of “entrepreneurial governance” that has emerged as a major urban development practice in cities of the global south. In neoliberal India, the use of management rhetoric in urban development has rapidly led to the growth of urban/peri-urban structures and spaces that are supposedly “smart” and “entrepreneurial”, which are networked within global systems of production, finance, technology/ telecommunication, culture and politics.

Through diverse empirical evidence from India, particularly from the metropolises of New Delhi, Mumbai, Bengaluru and Chennai, this volume focuses on the fallout of the deployment of “entrepreneurial governance” practices at national, state and local levels. Foremost, it explores the impact of specific institutional and organizational reorientations and changing urban spatial landscapes at the local level; secondly, it discusses the socio-economic implications of rollback of the state and involvement of non-state organizations in governance as part of urban entrepreneurialism; further, it discusses the regulation of urban development projects by local governments and the impact of "entrepreneurial governance" for citizens, often resulting in social exclusion and inequality. Finally, it explores the inherent contradictions within political and institutional landscapes that can be described as “entrepreneurial”.

Written by scholars from diverse disciplinary backgrounds, and focusing on different facets of entrepreneurial governance in Indian metropolises, this book is of interest to researchers of urban politics, public policy, urban sociology, anthropology, urban geography, planning and architecture.