Entrapment in Escalating Conflicts: A Social Psychological Analysis

12 سال پیش بود که برای اولین بار با هم در مورد تله های روانی صحبت کردیم. در آرامش نسبی اواخر بعدازظهر، پاها به طور معمولی روی اثاثیه غمگین بخش روانشناسی تافتس، همدیگر را با حکایت‌های شخصی درباره ماشین‌های قدیمی، زمان‌های از دست رفته در انتظار و نگرانی‌های شکسپیرانه روزنکرانتز و گیلدنسترن، لرد و لیدی سرگرم کردیم. مکبث و دیگر افراد برجسته. در نهایت، با آگاهی از تصاویر زیاد و هیجانی که تکرار آنها در ما دو نفر ایجاد کرد، شروع به حرکت رسمی‌تر به سمت تجزیه و تحلیل دام کردیم. وقتی تله ای را می بینید چگونه متوجه می شوید؟ ویژگی های مشترک همه تله های روانی، صرف نظر از منشا، دامنه یا پیچیدگی چیست؟ عناصر مفهومی کلیدی در هر تلاشی برای تمایز بین تله های جهان چیست؟ چه عواملی ما را کم و بیش مستعد به دام افتادن می کند؟ اینها بخشی از سوالاتی بود که در این جلسات اولیه مطرح شد. مجموعه ای از جلسات هفتگی در طول سال های بعد به طول انجامید - به طور موقت به دلیل موارد ضروری مختلف قطع شد - و در نهایت منجر به یک برنامه تحقیقاتی شد که تعدادی از دانشجویان و همکاران دانشکده را درگیر کرد. البته در آن زمان، ما کار خود را یک "برنامه پژوهشی" نمی دانستیم. در عوض، حتی زمانی که آزمایش‌های ما به دو سؤال مهم در یک زمان پاسخ می‌داد، آنها توانستند سه یا چهار مسئله جدید را که قبلاً پیش‌بینی نمی‌کردیم، مطرح کنند.

It was just over 12 years ago that we first sat down together to talk about psychological traps. In the relative calm of late afternoons, feet draped casually over the seedy furnishings of the Tufts psychology department, we entertained each other with personal anecdotes about old cars, times spent lost on hold, and the Shakespearean concerns of Rosencrantz and Guildenstern, Lord and Lady Macbeth, and other notables. Eventually, informed by our many illustrations and the excitement that their repeated telling engendered in the two of us, we began to move more formally into trap analysis. How do you know a trap when you see one? What are the shared characteristics of all psychological traps, regardless of origin, scope, or complexity? What are the key conceptual elements in any effort to differentiate among the traps of the world? What factors make us more or less apt to fall prey to entrapment? These were some of the questions that arose during these initial meetings. A series of weekly meetings stretched over the ensuing years-interrupted temporarily by various exigencies-and led eventually to a research program that grew to involve a number of students and faculty colleagues. At the time, of course, we did not regard our work as a "research program"; rather, even as our experiments proceeded to answer two burning questions at a time, they managed to raise three or four new issues that we had not anticipated before.