Entfernungsverpflichtungen in der kapitalmarktorientierten Rechnungslegung der IFRS

تصویر کافی از حذف، برچیدن و تعهدات مشابه در ترازنامه بحث برانگیز است. این را می توان نه حداقل با این واقعیت توضیح داد که آنها در صورت های مالی سالانه شرکت های صنعتی در بخش های خاصی جایگاه ویژه ای با اهمیت دارند و با حفاظت از محیط زیست، منطقه ای را تحت تأثیر قرار می دهند که در سال های اخیر اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. با توجه به حسابداری چنین تعهداتی، IASB به مفهومی رسید که در زمینه حقوق تجارت تقریباً ناشناخته بود.

بر اساس تحلیل بنیادی مجموعه استانداردهای فعلی IFRS، استفان ویچ بررسی می کند که تا چه حد مقررات موجود برای حسابداری تعهدات حذف در IFRS برای برآورده کردن هدف کلی حسابداری کافی به نظر می رسد. علاوه بر این سؤال که چه معیارهایی باید برای تعیین تعهد به شناسایی تعهدات حذف و بنابراین زمانی که آنها باید به عنوان بدهی شناسایی شوند، مورد استفاده قرار گیرد، تمرکز دیگر تجزیه و تحلیل رفتار سرمایه گذاری شده تجویز شده برای هزینه های انجام مورد انتظار است. نویسنده نشان می دهد که مفاد مربوطه IFRS دارای ضعف های مفهومی متعددی است.

Die bilanzzweckadäquate Abbildung von Entfernungs-, Rückbau- und ähnlichen Verpflichtungen ist umstritten. Dies erklärt sich nicht zuletzt dadurch, dass sie in den Jahresabschlüssen von Industrieunternehmen bestimmter Branchen eine materiell besonders bedeutende Stellung einnehmen und mit dem Umweltschutz einen Bereich tangieren, der in den letzten Jahren eine ständig wachsende Bedeutung erfuhr. Das IASB gelangte hinsichtlich der bilanziellen Abbildung derartiger Verpflichtungen zu einer Konzeption, die im handelsrechtlichen Kontext nahezu unbekannt war.

Aufbauend auf eine grundlegende Analyse des derzeitigen Normengefüges der IFRS untersucht Stefan Wich, inwieweit die existierenden Vorschriften zur Bilanzierung von Entfernungsverpflichtungen innerhalb der IFRS adäquat erscheinen, dem übergeordneten Bilanzzweck gerecht zu werden. Neben der Fragestellung, nach welchen Kriterien die Ansatzpflicht von Entfernungsverpflichtungen und damit deren Passivierungszeitpunkt zweckmäßigerweise zu bestimmen ist, besteht ein weiterer Schwerpunkt in der Analyse der vorgeschriebenen aktivischen Behandlung der erwarteten Erfüllungskosten. Der Autor zeigt auf, dass die einschlägigen Vorschriften der IFRS in konzeptioneller Hinsicht zahlreiche Schwächen aufweisen.