دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jorge Luis Borges
سری:
ISBN (شابک) : 853591479X, 9788535914795
ناشر: Companhia das Letras
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 0
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 686 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب مقاله زندگینامه ای: #هنر و عکاسی، #بیوگرافی و خاطرات، #ادبیات، #خورخه لوئیس بورخس
در صورت تبدیل فایل کتاب Ensaio Autobiográfico به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مقاله زندگینامه ای نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مقاله زندگینامه ای در ابتدا قرار بود مقدمه ای کوتاه بر
نسخه آمریکای شمالی الف و داستان های دیگر باشد. در ماه
های اولیه سال 1970 توسط بورخس به همکار و مترجم خود نورمن توماس
دی جیووانی دیکته شد و برای اولین بار در سپتامبر همان سال در
مجله معروف نیویورکر ظاهر شد که مطمئناً به آن کمک کرد. به
انتشار نام او در میان مردم انگلیسی زبان. تا آن زمان، شهرت او به
لطف دوره ها و سخنرانی هایی که در دهه 1960 در ایالات متحده ایراد
کرده بود، تقریباً به مخاطبان دانشگاه محدود می شد. بورخس با صرفه
جویی از اجداد پدری و مادریاش، دوران کودکیاش تقریباً منزوی از
دنیا، تجربیات بدش در مدرسه و آنچه که خودش «رویداد اصلی»
زندگیاش مینامد، صحبت میکند: کتابخانه بزرگ پدرش، که به اعتقاد
او هرگز آن را ترک نکرد. \" او از اولین خوانشها، تقریباً همه به
زبان انگلیسی، زندگینامه ادبی و فکری را که قلب کتاب را تشکیل
میدهد، دنبال میکند. این اطلاعات ارزشمندی برای درک پیشینه و
حرفه یکی از منحصر به فردترین نویسندگان قرن بیستم است. همچنین
چند نکته از سیاست وجود دارد (نه به اندازه آنهایی که سالهای آخر
زندگی او بحث برانگیز است)، که در آن نفرت او از پرون ظاهر می شود
(\"در سال 1946، رئیس جمهوری که نمی خواهم نامش را به خاطر بسپارم
به قدرت رسید. \")، که او را از کتابدار به بازرس پرندگان و خرگوش
ها در بازارهای شهرداری \"ترفیع\" می کرد.
و در صفحات سبک تمیز خود، بورخس سخاوتمندانه از دوستان بزرگی
مانند Macedonio Fernández و شریک او در برخی آثار، Adolfo Bioy
Casares نام می برد. اما او هیچ اشاره ای به زنان یا زندگی
عاشقانه خود نمی کند. تقریباً تصادفی متوجه می شویم که او ازدواج
کرده است. جالب اینجاست که مقاله اتوبیوگرافیک در دوره ای
که او از همسرش جدا می شد (این اتحادیه کمتر از سه سال به طول
انجامید) و دوباره عاشق می شد دیکته شد. شاید بیاید[...]
O Ensaio autobiográfico foi pensado inicialmente para
ser uma breve introdução à edição norte-americana de The
Aleph and other stories . Ditado em inglês por Borges a seu
colaborador e tradutor Norman Thomas di Giovanni nos primeiros
meses de 1970, saiu primeiro na conhecida revista The New
Yorker em setembro do mesmo ano, o que certamente
contribuiu para a divulgação de seu nome entre o público de
língua inglesa. Até então, sua fama estava quase restrita ao
público universitário, graças a cursos e palestras que dera nos
Estados Unidos durante a década de 1960.
Neste texto, um dos mais longos de um autor conhecido pela
concisão e frugalidade, Borges fala de seus ancestrais paternos
e maternos, de sua infância quase isolada do mundo, de suas
experiências ruins na escola e daquilo que ele mesmo chama de
"evento principal" de sua vida: a grande biblioteca de seu pai,
da qual ele acredita "nunca ter saído". A partir dessas
primeiras leituras, quase todas em inglês, ele traça a
autobiografia literária e intelectual que compõe o cerne do
livro. São informações preciosas para compreender a formação e
a carreira de um dos escritores mais singulares do século XX.
Há também algumas pitadas de política (não tão controvertidas
quanto as que marcariam os últimos anos de sua vida), onde
transparece seu ódio de Perón ("Em 1946 subiu ao poder um
presidente cujo nome não quero lembrar"), que o teria
"promovido" de bibliotecário a inspetor de aves e coelhos nos
mercados municipais.
E em suas páginas de estilo límpido, Borges faz generosas
menções a grandes amigos, como Macedonio Fernández e seu
parceiro em algumas obras, Adolfo Bioy Casares. Mas não faz
nenhuma referência a mulheres ou à sua vida amorosa. Quase por
acaso, ficamos sabendo que está casado. Curiosamente, o
Ensaio autobiográfico foi ditado no período em que
estava se separando da esposa (a união durou menos de três
anos) e se apaixonando novamente. Talvez venha[...]