دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Joaquim Ferreira dos Santos
سری:
ISBN (شابک) : 9788551000168
ناشر: Intrínseca
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 0
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Enquanto houver champanhe, há esperança - Uma biografia de Zózimo Barroso do Amaral به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تا زمانی که شامپاین هست امید هم هست - بیوگرافی زوزیمو باروسو دو آمارال نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
برای نزدیک به سی سال، بین سالهای 1969 تا 1997، جامعه برزیل با نوشتههای شوخآمیز روزنامهنگار زوزیمو باروزو دو آمارال در ستون روزانهاش در Jornal do Brasil و بعداً در O Globo آشکار شد. او بسیار فراتر از ثبتهای اجتماعی، اخباری را ارائه میکرد که با اقتصاد، سیاست و ورزش (علاقههای او) به سبکی شیک و بدون هیچ مراسمی ارتباط برقرار میکرد. او دوستان زیادی پیدا کرد، چند دشمن پیدا کرد و دو بار در رژیم نظامی دستگیر شد. خواکیم فریرا دوس سانتوس کل مسیر ستون نویس را بازسازی می کند، از دوران کودکی او در محله ریودوژانیرو Jardim Botânico، تا آغاز تقریباً تصادفی حرفه اش در روزنامه نگاری، تا زمانی که در بیست سالگی ستون امضا شده ای در Jornal do Brasil را فتح کرد. -هفت با دنبال کردن مسیری که توسط پیشگامانی مانند آلوارو آمریکانو، جاسینتو د تورمز و ابراهیم سوئد افتتاح شد، مدرسهای را راهاندازی کرد. زوزیمو در حالی که به معتبرترین مارک ستون نویس در کشور تبدیل شد، تغییرات عظیمی را که در نخبگان ریودوژانیرو رخ داد در صفحات روزنامه ها ثبت کرد. طرفین سالنهای ثروتمندان را ترک کردند و در کلوپهای شبانه مانند Regine و Hippopotamus مستقر شدند. انیمیشن ساخته شده توسط قهرمان افزودنی هایی مانند کوکائین به دست آورد. زوزیمو در حالی که ناآرامی های اجتماعی را به تصویر می کشید، با شیاطین خود روبرو شد. او عشق ها، لحظات آشفتگی خانوادگی و مسائل جدی سلامتی را تجربه کرد. اما تا آخر مردی بود که عاشق زندگی بود، همانطور که دوست داشت بگوید: «تا شامپاین هست، امید هم هست».
Por quase trinta anos, entre 1969 e 1997, a sociedade brasileira foi desnudada pela escrita espirituosa do jornalista Zózimo Barrozo do Amaral em sua coluna diária no Jornal do Brasil e depois em O Globo. Muito além dos registros sociais, ele oferecia um noticiário que flertava com a economia, a política e o esporte (sua paixão), em um estilo elegante e sem qualquer cerimônia. Fez muitos amigos, ganhou uns poucos desafetos e chegou a ser preso duas vezes durante o regime militar. Joaquim Ferreira dos Santos reconstitui toda a trajetória do colunista, desde sua infância, no bairro carioca do Jardim Botânico, passando por seu começo de carreira quase acidental no jornalismo, até conquistar uma coluna assinada no Jornal do Brasil, aos vinte e sete anos. Ao seguir a trilha aberta por pioneiros como Álvaro Americano, Jacinto de Thormes e Ibrahim Sued, ele fez escola. Enquanto se tornava a mais respeitada grife do colunismo no país, Zózimo registrava nas páginas dos jornais as imensas mudanças ocorridas na elite carioca. As festas saíram dos salões dos grã-finos e instalaram-se em casas noturnas como o Regine’s e o Hippopotamus. A animação movida pelo champã ganhou aditivos como a cocaína. Ao mesmo tempo que retratava o agito social, Zózimo enfrentava os próprios demônios. Viveu amores, momentos de turbulência familiar e sérias questões de saúde. Mas até o final foi um homem apaixonado pela vida, como ele gostava de dizer: “Enquanto houver champanhe, há esperança.”