English MPs: Legislators and Servants of their Constituents, 1750-1800

نقش قانونگذاران منتخب چه بود؟ آیا این برای نمایندگی عقاید رأی دهندگان بود یا رأی دادن بر اساس نظرات آگاهانه آنها که منعکس کننده نیازهای پادشاهی است؟ اکثر مقامات تصویر ادموند برک از نمایندگان مجلس قرن هجدهم را پذیرفته اند و اصرار دارند که این حق آنهاست که نظرات خود را بدون ارجاع به دستورات رای دهندگان شکل دهند. این مطالعه به این پرسش‌های مهم پاسخ می‌دهد و با انجام این کار، نشان می‌دهد که دیدگاه برک نحوه عملکرد مجلس عوام را در دو دهه آخر قرن هجدهم نشان نمی‌دهد.

به جای تمرکز بر موضوعات خاص یا گروه های جمعیتی، نمایندگان پارلمان انگلیسی فعالیت قانونگذاری بخش وسیعی از نمایندگان پارلمان انگلیسی اواخر قرن 18 را به منصه ظهور می رساند. این کتاب نشان می‌دهد که آن‌ها قانون‌گذارانی کوشا بوده‌اند که به نیازهای رای دهندگان توجه کرده‌اند و در فرآیند ایجاد ارتباط قوی با آنها. این نشان می‌دهد که این پیوندها به جز در کلان شهر و اطراف آن، مبتنی بر باورهای مشترک در ایدئولوژی‌های اصلاح‌طلب نبوده است. درعوض، آنها از توجه به موقع و مؤثر اعضا، جلسه به جلسه، به مجموعه اقداماتی که توسط رای دهندگان و همسایگان ارائه شده بود، رشد کردند. مک کاهیل پیامدهای این پیوند را با جزئیات شگفت انگیزی بررسی می کند.

مک کاهیل در این کتاب از مجموعه ای چشمگیر از منابع اولیه و ادبیات ثانویه استفاده می کند تا تجزیه و تحلیل ساختاری را با بررسی های گسترده و مطالعات موردی دقیق ترکیب کند. نتیجه یک گزارش روشنگر و جامع از مجلس عوام بین سال‌های 1760 و 1790 است.

What was the role of elected legislators? Was it to represent the opinions of constituents or to vote according to their informed opinions reflecting the needs of the kingdom? Most authorities have accepted Edmund Burke's depiction of 18th-century MPs, insisting it was their right to form their opinions without reference to the instructions of constituents. This study provides answers to these important questions and, in doing so, reveals that Burke's vision does not represent how the House of Commons functioned during the last two decades of the 18th century.

Rather than focusing on specific issues or demographic groups, English MPs brings to the fore the legislative activity of a broad segment of late 18th-century English MPs. This book shows they were diligent legislators who attended to the needs of constituents, in the process developing strong connections with them. It demonstrates that these connections did not rest on shared beliefs in reformist ideologies except in, and around, the metropolis. Instead, they grew out of the members' timely and effective tending, session after session, to the host of measures brought forward by constituents and neighbours. McCahill explores, in fascinating detail, the consequences of this bond.

In this book, McCahill draws from an impressive array of primary sources and secondary literature to combine a structural analysis with broad surveys and detailed case-studies. The result is an illuminating and a comprehensive account of the House of Commons between 1760 and 1790.