دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: فلسفه: تفکر انتقادی ویرایش: نویسندگان: Cathy Caruth سری: ISBN (شابک) : 0801892694, 9780801840807 ناشر: سال نشر: 2009 تعداد صفحات: 180 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 8 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Empirical Truths and Critical Fictions: Locke, Wordsworth, Kant, Freud به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب حقایق تجربی و داستان های انتقادی: لاک، وردزورث، کانت، فروید نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در روایت غالب تجربه گرایی انگلیسی، لاک درک خود را به عنوان موضوعی صرفاً مشاهده میدانست که نزدیک به قوانین ادراک فیزیکی است. شاعران رمانتیک انگلیسی و فیلسوفان منتقد آلمانی، تصور لاک را به چالش کشیدند و استدلال کردند که لاک به اندازه کافی قدرت اندیشه را که به خود معطوف میشود - برای جدا کردن خود از قوانین جهان فیزیکی، در نظر نمیگیرد. کتی کاروت با تلقی متن لاک نه صرفاً به عنوان آموزه فلسفی، بلکه به عنوان روایتی که در آن «تجربه» نقشی غیرمنتظره و غیرمنتظره ایفا می کند، پرسش های موجود در قلب تجربه گرایی را دوباره تفسیر می کند. کاروت با کشف مجدد ردپاها و دگرگونیهای این روایت در وردزورث، کانت و فروید، استدلال میکند که این نویسندگان نباید تنها بهعنوان رد یا غلبه بر دکترین تجربی خوانده شوند، بلکه باید در روایتهای خود دوباره با رابطه پیچیده و دشوار بین زبان و تجربه مواجه شوند. آغاز تحقیق او با لحظه تأمل تجربی در مقاله لاک در مورد درک انسانی - زمانی که مادری دیوانه به سوگ فرزند مرده خود می نشیند - کاروت می پرسد که تجربه گرایی خود را به عنوان یک عمل سوگواری نشان می دهد به چه معنی است و به بررسی این می پردازد که چرا صحنه های سوگواری دوباره در متون بعدی مانند پیش درآمد وردزورث، مبانی متافیزیکی علوم طبیعی کانت و پیشروی هر متافیزیک آینده، و تمدن فروید. کاروت از این خوانشها روایتی تکرارشونده از فقدان رادیکال و جابجایی مداوم شی یا عامل از دست دادن را دنبال میکند. در لاک این مادر است که برای فرزند مرده اش سوگواری می کند، در حالی که در وردزورث این کودک است که برای مادر مرده سوگوار است. در کانت، پدر پسر را میکشد، در حالی که در فروید، پسران پدر را میکشند. همانطور که او این الگو را دنبال میکند، کاروت نشان میدهد که ادعاهای مفهومی هر متن برای عبور از تجربهگرایی، ادعاهای ضمنی برای حرکت فراتر از مرجع است. با این حال، او استدلال می کند که روایت مرگ در هر متن، پس مانده ای ارجاعی به جا می گذارد که با منطق تجربی یا مفهومی قابل بازیابی نیست. بنابراین، کاروت، در هر یک از این نویسندگان، تنشی بین انتزاع یک زبان مفهومی رها از ارجاع و مقاومت ارجاعی قانع کننده داستان های خاص در برابر انتزاع را آشکار می کند.
In the prevailing account of English empiricism, Locke conceived of self-understanding as a matter of mere observation, bound closely to the laws of physical perception. English Romantic poets and German critical philosophers challenged Locke's conception, arguing that it failed to account adequately for the power of thought to turn upon itself -- to detach itself from the laws of the physical world. Cathy Caruth reinterprets questions at the heart of empiricism by treating Locke's text not simply as philosophical doctrine but also as a narrative in which "experience" plays an unexpected and uncanny role. Rediscovering traces and transformations of this narrative in Wordsworth, Kant, and Freud, Caruth argues that these authors must not be read only as rejecting or overcoming empirical doctrine but also as reencountering in their own narratives the complex and difficult relation between language and experience.Beginning her inquiry with the moment of empirical self-reflection in Locke's Essay Concerning Human Understanding -- when a mad mother mourns her dead child -- Caruth asks what it means that empiricism represents itself as an act of mourning and explores why scenes of mourning reappear in later texts such as Wordsworth's Prelude, Kant's Metaphysical Foundations of Natural Science and Prolegomena to Any Future Metaphysics, and Freud's Civilization. From these readings Caruth traces a recurring narrative of radical loss and the continual displacement of the object or the agent of loss. In Locke it is the mother who mourns her dead child, while in Wordsworth it is the child who mourns the dead mother. In Kant the father murders the son, while in Freud the sons murder the father.As she traces this pattern, Caruth shows that the conceptual claims of each text to move beyond empiricism are implicit claims to move beyond reference. Yet the narrative of death in each text, she argues, leaves a referential residue that cannot be reclaimed by empirical or conceptual logic. Caruth thus reveals, in each of these authors, a tension between the abstraction of a conceptual language freed from reference and the compelling referential resistance of particular stories to abstraction.
Contents......Page 6
Preface......Page 8
Acknowledgments......Page 10
1 The Face of Experience......Page 14
2 Past Recognition: Narrative Origins in Wordsworth and Freud......Page 57
3 The Force of Example: Kant's Symbols......Page 71
4 Signs of Love......Page 99
Conclusion: Mourning Experience......Page 145
Notes......Page 152
C......Page 176
F......Page 177
L......Page 178
P......Page 179
Y......Page 180