دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: John Willinsky
سری:
ISBN (شابک) : 0691037191, 9781400813841
ناشر:
سال نشر: 1994
تعداد صفحات: 269
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Empire of Words: The Reign of the OED به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Empire of Words: Reign of OED نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
معنی یک کلمه چیست؟ اکثر خوانندگان برای معانی معتبر و استفاده صحیح به فرهنگ لغت مراجعه می کنند. اما منبع مرجعیت در لغت نامه ها چیست؟ برخی از لغت نامه ها گروه هایی از متخصصان را برای تثبیت معنی و تجویز استفاده می کنند، برخی دیگر بر اشتقاق از طریق ریشه شناسی تکیه می کنند. اما شاید هیچ فرهنگ لغت دیگری به اندازه دیکشنری بیست جلدی انگلیسی آکسفورد در ویرایش دوم آن در سال 1989، برای استانداردسازی زبان انگلیسی کاری انجام نداده باشد. با این حال، این ویکتوریایی ترین فرهنگ لغت مدرن، معنای خود را با استناد به اولین کاربردهای شناخته شده از کلمات و با نشان دادن سایه های معنا از طریق پایگاه داده ای عالی از بیش از پنج میلیون نمونه استفاده در زمینه، به دست می آورد. در این مطالعه جذاب، جان ویلینسکی اقتدار این فرهنگ لغت امپراتوری را به چالش می کشد، بسیاری از تعصبات ذاتی آن را آشکار می کند و مفروضات بازنگری مداوم آن را زیر سوال می برد. ویلینسکی می نویسد: «به وضوح، OED یک رکورد ساده از زبان «همانطور که با او صحبت می شود» نیست. "این یک نمایش انتخابی است که ایدههای نابخردانه خاصی را در مورد ماهیت زبان انگلیسی و مردم منعکس میکند. امپراتوری کلمات، با آمار و جدول، حادثه و حکایت، نشان میدهد که ویرایش یک فرهنگ لغت چقدر سخت، قضاوتکننده و گفتن است. OED می تواند باشد.\" ویلینسکی سوابق استناد مورد علاقه از سه دوره سرمقاله گردآوری OED را تجزیه و تحلیل می کند: اولین نسخه ویکتوریایی، امپراتوری. مکمل مدرن؛ و ویرایش دوم معاصر که بر روی یک پایگاه داده الکترونیکی تشکیل شده است. او تغییراتی را در اقتدار زبانی آشکار می کند: نسخه اصلی بر ادبیات انگلیسی و به طور شگفت انگیزی بر ترجمه ها، آثار مرجع و روزنامه نگاری تکیه داشت. نسخههای مدرن تأکید خود را به منابع و نشریات آمریکایی معطوف کردهاند و در عین حال به بیتوجهی به زنان، کارگران و دیگر کشورهای انگلیسیزبان ادامه میدهند. تشریح مدخل های فرهنگ لغت توسط ویلینسکی، تناقضات و ابهامات را در حرکت از استناد به تعریف آشکار می کند. او اشاره میکند که شکسپیر، مرجعی که اغلب در OED به آن اشاره شده است، اغلب معنای ساده فرهنگ لغت را با هوش و ذکاوت خود اشتباه میگیرد. او به ما نشان میدهد که چگونه معروفترین کلمات چهار حرفی زبان از طریق یک فرآیند سردبیری پیچیده، عرق ریختن و غرغر کردن، به مکمل OED راه یافتند. ویلینسکی روشن می کند که چگونه OED به شکل دادن به زبان انگلیسی از طریق انتخاب برخی اوقات خاص و اغلب مغرضانه از نقل قول ها توسط خوانندگان استخدام شده و دوستان پرشور زبان ادامه می دهد. هر کسی که شیفته کلمات و زبان باشد، تور ویلینسکی از طریق OED را تجربه ای لذت بخش و هیجان انگیز خواهد یافت.
What is the meaning of a word? Most readers turn to the dictionary for authoritative meanings and correct usage. But what is the source of authority in dictionaries? Some dictionaries employ panels of experts to fix meaning and prescribe usage, others rely on derivation through etymology. But perhaps no other dictionary has done more to standardize the English language than the formidable twenty- volume Oxford English Dictionary in its 1989 second edition. Yet this most Victorian of modern dictionaries derives its meaning by citing the earliest known usage of words and by demonstrating shades of meaning through an awesome database of over five million examples of usage in context. In this fascinating study, John Willinsky challenges the authority of this imperial dictionary, revealing many of its inherent prejudices and questioning the assumptions of its ongoing revision. "Clearly, the OED is no simple record of the language `as she is spoke,'" Willinsky writes. "It is a selective representation reflecting certain elusive ideas about the nature of the English language and people. Empire of Words reveals, by statistic and table, incident and anecdote, how serendipitous, judgmental, and telling a task editing a dictionary such as the OED can be." Willinsky analyzes the favored citation records from the three editorial periods of the OED's compilation: the Victorian, imperial first edition; the modern supplement; and the contemporary second edition composed on an electronic database. He reveals shifts in linguistic authority: the original edition relied on English literature and, surprisingly, on translations, reference works, and journalism; the modern editions have shifted emphasis to American sources and periodicals while continuing to neglect women, workers, and other English-speaking countries. Willinsky's dissection of dictionary entries exposes contradictions and ambiguities in the move from citation to definition. He points out that Shakespeare, the most frequently cited authority in the OED, often confounds the dictionary's simple sense of meaning with his wit and artfulness. He shows us how the most famous four-letter words in the language found their way through a belabored editorial process, sweating and grunting, into the supplement to the OED. Willinsky sheds considerable light on how the OED continues to shape the English language through the sometimes idiosyncratic, often biased selection of citations by hired readers and impassioned friends of the language. Anyone who is fascinated with words and language will find Willinsky's tour through the OED a delightful and stimulating experience.