Emotion, Truth and Meaning: In Defense of Ayer and Stevenson

هدف این کتاب دفاع از نظریه عاطفی اخلاق و به ویژه نسخه های آن نظریه است که توسط A. J. Ayer در زبان، حقیقت و منطق (1936) و C. L. Stevenson در Ethics and Language (1944) ارائه شده است. ). برای آن دسته از خوانندگانی که با تاریخ متعارف فلسفه اخلاق قرن بیستم و جایگاه بدنام نظریه عاطفی در آن تاریخ آشنا هستند، سؤالی که ممکن است در این مرحله به ذهن خطور کند این است که «چرا زحمت بکشیم؟» با این حال، برای پاسخ به این سوال، باید طرحی تقریبی از تاریخ بسیار نامتعارف فلسفه اخلاق قرن بیستم ارائه دهم که به من الهام بخشید تا نظریه‌ای را که بیشتر فیلسوفان اخلاق مدرن مدت‌ها تصور می‌کردند که به سلامت مرده و دفن شده است را احیا کنم. . از همان ابتدا، نظریه عاطفی (ET) یک نظریه سوء تفاهم، ارائه نادرست و به ناحق مورد تمسخر بود، اما بر خلاف آنچه که انتظار می رود، با گذشت زمان، این نظریه حتی بیشتر به یک نظریه بد فهمیده، نادرست و ناعادلانه تمسخر شده تبدیل شده است. .

The aim of this book is to defend the Emotive Theory of Ethics, and, in particular, the versions of that theory proposed by A. J. Ayer in Language, Truth and Logic (1936) and by C. L. Stevenson in Ethics and Language (1944). For those readers who are familiar with the conventional history of Twentieth Century moral philosophy and the infamous place which the Emotive Theory occupies in that history, the question which may well spring to mind at this point is 'Why bother?' In order to answer this question, however, I will need to provide a rough sketch of the very unconventional history of Twentieth Century moral philosophy which inspired me to 'resurrect' a theory which most modem moral philosophers have long assumed to be safely dead and buried. From the very outset, the Emotive Theory (ET) was a misunderstood, misrepresented and unjustly ridiculed theory, but, contrary to what one might expect, it has, with the passing of time, become an even more misunderstood, misrepresented and unjustly ridiculed theory.