Emmanuel Levinas: The Problem of Ethical Metaphysics

امانوئل لویناس وقایع اصلی زندگی خود را در مقاله کوتاهی به نام \"امضا\" که به مجموعه مقالاتی در زمینه موضوعات اجتماعی، سیاسی و مذهبی با عنوان Dillicile Uberti پیوست شده است، بازگو می کند. او در I905 در لیتو آنیا به دنیا آمد و در I9I7 در حالی که در اوکراین زندگی می کرد، فروپاشی رژیم قدیمی روسیه را تجربه کرد. در سال 1923 او به دانشگاه استراسبورگ آمد، جایی که چارلز بلوندل، هالبواکس، پرادینز، کارترون و بعدها گورولت در آنجا تدریس می کردند. او عمیقاً تحت تأثیر معلمان خود قرار گرفت که در زمان ماجرای دریفوس نوجوان بودند و این موضوع برای آنها اهمیت حیاتی داشت. او از I928-1929 در فرایبورگ به تحصیل ادامه داد و نزد ژان هرینگ در زمینه پدیدارشناسی شاگردی کرد. برخوردهای بعدی با لئون برونشویک و گفتگوهای منظم با گابریل مارسل باعث شد دیدگاه منحصر به فرد او را متمایز کند، تیزتر کند و در پیش زمینه قرار دهد. او همچنین دوستی طولانی با ژان وال را تأیید می کند. او برای همراهی با هانری نرسون به مطالعه منابع تلمودی تحت راهنمایی معلمی پرداخت که شیوه سنتی تفسیر یهودیان را به اشتراک می گذاشت. تصادفی نیست که لویناس شرح زندگی‌نامه خود را که در واقع چیزی جز طرح کلی رویدادها و تأثیرات شکل‌دهنده نیست، با این اطلاعات آغاز می‌کند که کتاب مقدس عبری تفکر او را از زمان کودکی‌اش در لیتوانی هدایت می‌کرد.

Emmanuel Levinas recounts the main events of his life in a brief essay, "Signature," appended to a collection of essays on social, political and religious themes entitled Dillicile Uberti. He was born in I905 in Lithu­ ania and in I9I7, while living in the Ukraine, experienced the collapse of the old regime in Russia. In I923 he came to the University of Strasbourg where Charles Blondel, Halbwachs, Pradines, Carteron and later Gueroult were teaching. He was deeply influenced by those of his teachers who had been adolescents during the time of the Dreyfus affair and for whom this issue assumed critical importance. Continuing his studies at Freiburg from I928-I929, he served an apprenticeship in phenomenology with Jean Hering. Subsequent encounters with Leon Brunschwicg and regular conversations with Gabriel Marcel served to distinguish, to sharpen and bring into the foreground, his own unique point of view. He also attests a long friendship with Jean Wahl. To­ gether with Henri Nerson he undertook a study of Talmudic sources under the guidance of a teacher who communicated the traditional Jewish mode of exegesis. It is no accident that Levinas begins his autobiographical account, which is indeed no more than a spare outline of events and formative influences, with the information that the Hebrew Bible directed his thinking from the time of his earliest child­ hood in Lithuania.