Emergence and Modularity in Life Sciences

این کتاب بر روی ماژول ها و ظهور با خود سازماندهی در علوم زیستی تمرکز دارد. همانطور که ارسطو مدتها پیش مشاهده کرد، کل بیش از مجموع اجزای آن است. با این حال، علم معاصر تحت سلطه مفاهیم تقلیل گرایانه است و تمایل دارد از ویژگی های غیرقابل تکرار سیستم های پیچیده، که از تعامل واحدهای کوچکتری که از آنها تشکیل شده اند، ظاهر می شود، غفلت کند.
کتاب به سه بخش عمده تقسیم شده است. مقاله‌های بخش A، اساس مفهومی ظهور را برجسته می‌کنند و آن را به فلسفه علم، زیست‌شناسی سیستم‌ها و پایداری مرتبط می‌سازند. این امر متعاقباً در بخش B با به کار بردن مفهوم ظهور در رشته‌های مختلف زیست‌شناسی، مانند ژنتیک، زیست‌شناسی رشدی، زیست‌شناسی عصبی، فیزیولوژی گیاهی و اکولوژی نشان داده می‌شود. جنبه‌های جدید ظهور هنگامی که زیست‌شناسی با علوم فنی ملاقات می‌کند، همانطور که در فصلی درباره بیونیک آشکار شده است، وارد عمل می‌شوند. به نوبه خود، بخش C دیدگاه گسترده تری را اتخاذ می کند و نشان می دهد که چگونه سازمان زندگی از یک نظم سلسله مراتبی از نظر ابعاد اسکالر پیروی می کند، از سطح مولکولی تا کل بیوسفر. این ایده که زندگی اساساً و منحصراً توسط فرآیندهایی در سطح مولکولی (و به ویژه اطلاعات رمزگذاری شده در ژنوم) شکل می‌گیرد، رد می‌شود. در عوض، هیچ سلسله مراتبی با توجه به سطح علیت در گفتگوی متقابل بین سطوح وجود ندارد. در دو فصل آخر، روند تکاملی به سمت پیچیدگی روزافزون در سیستم‌های زنده بر اساس فرضیه گایا sensu Lovelock تفسیر می‌شود: کل زیست کره به عنوان یک واحد عملکردی (یا "سیستم هولبیونت مانند") سازماندهی شده برای توسعه و توسعه حیات روی زمین را حفظ کنید.

This book focuses on modules and emergence with self-organization in the life sciences. As Aristotle observed so long ago, the whole is more than the sum of its parts. However, contemporary science is dominated by reductionist concepts and tends to neglect the non-reproducible features of complex systems, which emerge from the interaction of the smaller units they are composed of.
The book is divided into three major parts; the essays in part A highlight the conceptual basis of emergence, linking it to the philosophy of science, systems biology and sustainability. This is subsequently exemplified in part B by applying the concept of emergence to various biological disciplines, such as genetics, developmental biology, neurobiology, plant physiology and ecology. New aspects of emergence come into play when biology meets the technical sciences, as revealed in a chapter on bionics. In turn, part C adopts a broader view, revealing how the organization of life follows a hierarchical order in terms of scalar dimensions, ranging from the molecular level to the entire biosphere. The idea that life is primarily and exclusively shaped by processes at the molecular level (and, in particular, by the information encoded in the genome) is refuted; rather, there is no hierarchy with respect to the level of causation in the cross-talk between the levels. In the last two chapters, the evolutionary trend toward ever-increasing complexity in living systems is interpreted in terms of the Gaia hypothesis sensu Lovelock: the entire biosphere is viewed as a functional unit (or ‘holobiont-like system’) organized to develop and sustain life on Earth.