Emergence and Embodiment: New Essays on Second-Order Systems Theory

با ظهور در دهه 1940، اولین سایبرنتیک - مطالعه سیستم های ارتباطی و کنترلی - تحت نام های هوش مصنوعی و علوم کامپیوتر به جریان افتاد و توسط علوم اجتماعی، علوم انسانی و هنرهای خلاقانه مورد استفاده قرار گرفت. در ظهور و تجسم، بروس کلارک و مارک بی. ان. هانسن بر تحولات سایبرنتیکی تمرکز می کنند که از چرخش مرتبه دوم در دهه 1970 سرچشمه می گیرد، زمانی که هاینز فون فوئرستر، متخصص سایبرنتیک، تفکر جدیدی را در مورد پیامدهای شناختی خودسازی تسریع کرد. سیستم های ارجاعی تغییر مهمی که او الهام گرفت از توجه سایبرنتیک مرتبه اول به هموستاز به عنوان شیوه ای از خودتنظیمی خودمختار در سیستم های مکانیکی و انفورماتیکی، به مفاهیم مرتبه دوم خودسازماندهی و خودسازماندهی در سیستم های تجسم یافته و متابیوتیک بود. این مجموعه با مصاحبه ای با فون فورستر آغاز می شود و سپس خطوط تفکر نوسایبرنتیکی را که از آثار او دنبال می شود، ردیابی می کند.

در پاسخ به انحلال آشکار مرزها در کار در علوم فنی معاصر ظهور، نئوسایبرنتیک مشاهده می کند. که سیستم‌های شناختی از نظر عملیاتی، موجودیت‌های نیمه مستقلی هستند که با محیط‌ها و سایر سیستم‌هایشان همراه شده‌اند. نظریه سیستم های مرتبه دوم بر پیچیدگی های بازگشتی مشاهده، میانجیگری و ارتباطات تاکید می کند. این مجموعه با تمرکز بر مشارکت‌های نوسایبرنتیک فون فورستر، فرانسیسکو وارلا، و نیکلاس لومان، بحث‌های نظری را درباره کاربردهای فرهنگی، فلسفی و ادبی ایده‌های آنها پیش می‌برد. علاوه بر مصاحبه با فون فورستر، ظهور و تجسم شامل مقالاتی از وارلا و لومان است. این کتاب با خلق مفهوم اتوپوئزیس توسط هامبرتو ماتورانا و وارلا، کار بعدی وارلا در زمینه پدیدارشناسی عصبی و تطبیق‌های لومان از اتوپوزیس با نظریه سیستم‌های اجتماعی درگیر است. در مجموع، این مقالات تعهدات مشترک را روشن می کند که گفتمان گسترده تر نئوسایبرنتیک را متحد می کند.

مشارکت کنندگان. لیندا بریگام، بروس کلارک، مارک بی. ان. هانسن، ادگار لندگراف، ایرا لیوینگستون، نیکلاس لومان، هانس گئورگ مولر، جان پروتیوی، مایکل شیلتز، ایوان تامپسون، فرانسیسکو جی. وارلا، کری ولف

Emerging in the 1940s, the first cybernetics—the study of communication and control systems—was mainstreamed under the names artificial intelligence and computer science and taken up by the social sciences, the humanities, and the creative arts. In Emergence and Embodiment, Bruce Clarke and Mark B. N. Hansen focus on cybernetic developments that stem from the second-order turn in the 1970s, when the cyberneticist Heinz von Foerster catalyzed new thinking about the cognitive implications of self-referential systems. The crucial shift he inspired was from first-order cybernetics’ attention to homeostasis as a mode of autonomous self-regulation in mechanical and informatic systems, to second-order concepts of self-organization and autopoiesis in embodied and metabiotic systems. The collection opens with an interview with von Foerster and then traces the lines of neocybernetic thought that have followed from his work.

In response to the apparent dissolution of boundaries at work in the contemporary technosciences of emergence, neocybernetics observes that cognitive systems are operationally bounded, semi-autonomous entities coupled with their environments and other systems. Second-order systems theory stresses the recursive complexities of observation, mediation, and communication. Focused on the neocybernetic contributions of von Foerster, Francisco Varela, and Niklas Luhmann, this collection advances theoretical debates about the cultural, philosophical, and literary uses of their ideas. In addition to the interview with von Foerster, Emergence and Embodiment includes essays by Varela and Luhmann. It engages with Humberto Maturana’s and Varela’s creation of the concept of autopoiesis, Varela’s later work on neurophenomenology, and Luhmann’s adaptations of autopoiesis to social systems theory. Taken together, these essays illuminate the shared commitments uniting the broader discourse of neocybernetics.

Contributors. Linda Brigham, Bruce Clarke, Mark B. N. Hansen, Edgar Landgraf, Ira Livingston, Niklas Luhmann, Hans-Georg Moeller, John Protevi, Michael Schiltz, Evan Thompson, Francisco J. Varela, Cary Wolfe