Emancipatory and Participatory Methodologies in Peace, Critical, and Community Psychology

این کار گردآوری شده با ارائه مجموعه‌ای منحصر به فرد از مطالعات موردی که خوانندگان را به پرسش و تصور مجدد مفهوم مشارکت جامعه دعوت می‌کند، مرور و تحلیلی از روش‌های پژوهش مشارکتی خلاقانه و متعددی را ارائه می‌کند که برای بهبود رفاه در هر دو گروه طراحی شده‌اند. سطح فردی و اجتماعی در دنیایی که تفاوت‌های زیادی در ثروت و سلامت مردم وجود دارد، به طور فزاینده‌ای تشخیص داده می‌شود که صلح پایدار نیازمند تعهد عمومی مبتنی بر گسترده به خشونت پرهیز از خشونت همراه با افزایش قابل‌توجه در رفاه افرادی است که پایین‌ترین لایه‌های اجتماعی-اقتصادی را اشغال می‌کنند. از جوامع این جلد بر روش دوم تمرکز دارد - نحوه استفاده از روش های تحقیق کیفی برای بهبود رفاه شرکت کنندگان در تحقیق و در نتیجه جامعه گسترده تر. نمونه‌های تحقیق مشارکتی شرح‌داده‌شده در این فصل‌ها برای تشویق محققان، محققین و شاغلین به زیر سؤال بردن دانش مفروض در مورد تحقیق و عمل مشارکت اجتماعی، و الهام بخشیدن به بورسیه‌های عدالت‌محور اجتماعی است.

مطالعات موردی و روش‌های ارائه‌شده به اندازه موقعیت‌ها و فرهنگ‌هایی که در آن اتفاق می‌افتند، متنوع هستند. در بیشتر مطالعات موردی، شخصی با امر سیاسی با یک ضرورت عدالت اجتماعی مرتبط است زیرا شرکت کنندگان از جوامع به حاشیه رانده شده درک موقعیت خود را در سلسله مراتب قدرت بیان می کنند، روابط قدرت را تخریب می کنند و احساس عاملیت را تجربه می کنند. در موارد دیگر، روش ها کمتر مشارکتی نیستند، اما هدف بیشتر بر هماهنگی درونی و بیرونی، رفاه روانی، حل تعارض و آشتی بین گروهی متمرکز است. در تمام مطالعات موردی، تاکید زیادی بر روش‌هایی وجود دارد که در آن اعضای جامعه در مرکز تلاش‌ها برای ترویج تغییرات اجتماعی قرار دارند. روش‌های توصیف‌شده شامل داستان‌گویی گروهی، هنرهای اجتماعی، نقشه‌برداری دارایی، دیالوگ‌ها، نوشتن خلاقانه، گلدوزی، فیلم‌سازی، فوتووایس، «بازنویسی» به قدرت، و سایر ابزارهای مشارکت در عمل رهایی‌بخش و ارتقای رفاه شخصی است. در مجموع، این فصل‌ها روش‌های خلاقانه‌ای را نشان می‌دهند که در آن اعضای جامعه، در زمینه‌های محروم، می‌توانند در فرآیندی پویا شرکت کنند که عاملیت فردی و جمعی را تحریک می‌کند. در نهایت، این جلد به خوانندگان درک عمیق‌تری از طیف وسیعی از روش‌های پژوهشی خلاقانه و کیفی ارائه می‌کند و ایجاد یک دستور کار مؤثر عدالت اجتماعی را تشویق می‌کند که برای رفاه انسان و صلح پایدار ضروری است.

Offering a unique set of case studies that invites readers to question and reimagine the concept of community engagement, this collected work provides an overview and analysis of numerous, creative participatory research methods designed to improve well-being at both the individual and societal level. In a world where there are enormous differences in the wealth and health of people, it is increasingly recognized that sustainable peace requires both a broad--‐based public commitment to nonviolence combined with noticeable increments in the wellbeing of people who occupy the lowest socioeconomic strata of societies. This volume focuses on the latter-how to use qualitative research methods to improve well-being of research participants, and thus, the wider society. The participatory research examples described in these chapters are meant to encourage researchers, scholars, and practitioners to question assumed knowledge about community engagement research and practice, and to inspire social justice-oriented scholarship.

The cases studies and methods portrayed are as varied as the situations and cultures in which they take place. In most of the case studies, the personal is linked to the political with a social justice imperative as participants from marginalized communities express an understanding of their own position within power hierarchies, deconstruct power relations, and experience a sense of agency. In other instances, the methods are no less participatory but the aim is more focused on inner and outer harmony, psychological wellbeing, conflict resolution and intergroup reconciliation. In all the cases studies, there is a strong emphasis on methods in which community members are at the center of efforts to promote social change. The methods described include group storytelling, community arts, asset mapping, dialogues, creative writing, embroidery, filmmaking, Photovoice, “writing back” to power, and other means of engaging in emancipatory praxis and promoting personal wellbeing. Taken together, the chapters illustrate creative ways in which community members, embedded in disadvantaged contexts, can engage in a dynamic process that stimulates individual and collective agency. Ultimately, this volume will provide readers with a deeper understanding of a wide range of creative, qualitative research methods, and will encourage establishment of an effective social justice agenda essential to human wellbeing and sustainable peace.