دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Ed Greenwood
سری: Forgotten Realms: The Elminster Series
ISBN (شابک) : 9780786931996, 078693199X
ناشر: Wizards of the Coast
سال نشر: 2004
تعداد صفحات: 278
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 9 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Elminster's Daughter () به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دختر المینستر () نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
حالا سریع، دو جادوگر ادبی معروف را نام ببرید. بسته به سن شما و میزان مطالعه، پاسخ از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهد بود. در مورد خودم، دو جادوگر اولی که به ذهنم می رسد مرلین از افسانه های آرتور و گندالف از هابیت و ارباب حلقه ها هستند. اما، اگر جوان تر هستید، احتمالاً پروفسور دامبلدور را به این لیست اضافه می کنید. پنجاه سال دیگر، وقتی از شما سوال مشابهی پرسیده می شود، حاضرم شرط ببندم که دامبلدور در درجه اول در لیست جادوگران قرار می گیرد. کسانی از شما که با محیط رمان های Forgotten Realms (که به عنوان یک محیط کمپین برای یک بازی نقش آفرینی شروع شد) آشنا هستید، احتمالا Elminster را نیز به این لیست اضافه خواهید کرد. حداقل، این همان چیزی است که اد گرین وود، خالق صحنه و شخصیت به احتمال زیاد به آن امیدوار است. من اخیراً خواندن «دختر المینستر»، جدیدترین رمان از سری Elminster را که توسط جادوگران ساحل منتشر شده است، به پایان رساندم. حالا، با عنوانی مانند این، فکر میکنید که این عنوان بر روی شخصیت اصلی Elminster و فرزندانش متمرکز است. اینطور نیست. داستان در Cormyr اتفاق میافتد، پادشاهی که دائماً توسط جادوگران سرخ Thay محاصره میشود و از سوی پادشاهی همسایه Sembia و Zhentile Keep در معرض تهدید قرار دارد. بدتر از همه، "توطئه عادلانه ای وجود دارد که توسط چندین اشراف قدرتمند طراحی شده است تا پادشاهی را برای نیازهای پلید خود تصاحب کنند." البته، المینستر در این امر دخالت می کند، اما فقط به صورت جزئی. دختر ناشناس او نیز به توطئه کشیده می شود. او زمانی که از زمین های پایکوبی خود در واتردیپ دور می شود تا به این شهر کاملاً ناآشنا و بیگانه سپرده شود، کاملاً از دست می رود. بخش خوبی از رمان که دخترش درگیر آن است با تعقیب او توسط یک مامور هارپر سپری می شود. به هر حال، هارپرها به نوعی شبیه سرویس مخفی در قلمروهای فراموش شده هستند. آنها مجری همه چیزهای خوب و عادلانه هستند. مانند Silverfall، من این رمان را بسیار خسته کننده دیدم. توطئه های سیاسی واقعاً مورد من نیست، و این شامل معاملات اتاق پشتی اشراف می شود - علیرغم این واقعیت که در یک دنیای فانتزی اتفاق می افتد. تعداد زیادی نام در اطراف پرت می شد، برخی از آنها من آشنا هستم، برخی دیگر نمی دانستم چه کسانی هستند. حدس میزنم اگر کتابهای بیشتری را در صحنه میخوانم، بیشتر از این شخصیتها را میشناختم، اما فانتزی علاقه اصلی من نیست. وقتی از ژانر معمولم برای خواندن خارج می شوم، بیشتر برای من پرکننده است. راستش را بخواهید، من از شخصیت های خداگونه در این محیط های مختلف کمی خسته شده ام. مطمئنا، شخصیتهای قدرتمند میتوانند جالب باشند و همیشه در شکلدهی دنیای اطراف خود نقش داشته باشند، اما صادقانه بگویم، من دوست دارم شخصیتهای جدیدی معرفی شوند، شخصیتهایی که میتوانند در طول سالها رشد کنند و داستانهایی دربارهشان نوشته شود. شخصیتهای خداپسند واقعا خستهکننده هستند و از این رو وقتی نوبت به خواندن این کتابها میرسد، به فاکتور کسالت برای من میافزاید. معرفی دختر المینستر به کاهش این احساسات کمک می کند. حالا این موضوع دیگری است که مطرح کردم. او واقعاً بازیگر اصلی رمان نبود. شما فکر می کنید که با توجه به عنوان، او در درجه اول قرار می گیرد. واقعا اینطور نیست. او در بهترین حالت یک بازیکن تصادفی است. اگر او نقش بزرگتری را بازی میکرد، از رمان بسیار بیشتر لذت میبردم، اما برای من، او در بهترین حالت، یک شخصیت فرعی بود. جهنم، حتی المینستر هم نقش فرعی ایفا کرد که به آن رسید. شخصیتهای دیگر، آنهایی که در توطئه و مبارزه برای پایان دادن به آن نقش داشتند، به نظر میرسید که بیشتر اوقات در مرکز صحنه قرار میگرفتند. اما، علیرغم شکایتها، دیدن کمی بیشتر از عملکرد بزرگترین جادوگر قلمرو، و صادقانه بگویم، این بز پیر چقدر میتواند شیک باشد، بسیار زیبا بود. اجازه ندهید جلد کتاب هم شما را گول بزند. من کاملاً صادقانه می توانم بگویم که آیا کتاب دیگری از اد گرین وود را خواهم خواند. این دومین موردی است که در ماه های اخیر می خوانم و از هر دو بسیار حوصله ام سر رفته بود. این هم واقعاً نشانه خوبی نیست، وقتی در نظر بگیرید که آنها تقریباً با یک دهه فاصله منتشر شده اند. 2.5 از 5
Quickly now, name two famous literary wizards. Depending on your age, and how much you read, the answer will vary from person to person. As for myself, the first two wizards that come to mind are Merlin from the Arthurian legends, and Gandalf from the Hobbit and Lord of the Rings. But, if you're younger, you'd more than likely add Professor Dumbledore to that list. In fifty years time, when you're asked the same question, I'm willing to bet that Dumbledore will be first and foremost on that list of wizards. Those of you who are familiar with the Forgotten Realms setting of novels (which started out as a campaign setting for a role playing game), will probably add Elminster to that list as well. At least, that's what Ed Greenwood, the creator of the setting and the character is more than likely hoping for. I've recently finished reading Elminster's Daughter, the most recent novel in the Elminster series published by Wizards of the Coast. Now, with a title such as this, you'd think that it would center on the main character Elminster and his offspring. Not so. The story is set in Cormyr, a kingdom that is constantly besieged by the Red Wizards of Thay, and is under threat from neighbouring kingdom of Sembia and Zhentile keep. To make matters worse, there is a `righteous conspiracy being plotted by several powerful nobles to take over the kingdom for their own nefarious needs. Of course, Elminster gets involved in this, but only in a minor way. His unbeknownst daughter also is dragged into the conspiracy. She is totally at loss when she's pulled away from her stomping grounds of Waterdeep to be deposited into this completely unfamiliar and alien city. A good chunk of the novel where his daughter is involved is spent with her being chased by a Harper agent. Harpers, by the way, are sort of like the secret service in the forgotten Realms. They're the enforcers of all that's good and just. As with Silverfall, I found this novel to be pretty boring. Political conspiracies are not really my thing, and this includes the back room dealings of nobles - despite the fact that it is set in a fantasy world. There were a ton of names being tossed around, some of which I am familiar, others I had no idea who they were. I guess I'd know more of these characters if I read more of the books in the setting, but Fantasy just isn't my main interest. It's more of a filler for me when I am out of my usual genre's to read. Quite honestly, I'm getting a little tired of god-like characters in these various settings. Sure, powerful characters can be interesting and always have a part in shaping the world around them, but frankly, I'd like to see new characters introduced, characters that can grow over the years as stories are written about them. God like characters are really getting tedious and thus it adds to the boredom factor for me when it comes to reading these books. Having Elminster's daughter introduced helps alleviate these feelings. Now, that's the other issue I brought up. She really wasn't a major player in the novel. You'd think that considering the title, she'd be first and foremost. Not really the case. She's an accidental player, at best. I would have enjoyed the novel far more if she'd had played a far larger role, but to me, she was - at best, a secondary character. Hell, even Elminster played a secondary role when it came right down to it. The other characters, the ones involved in the conspiracy and the fight to end it seemed to take up center stage most of the time. But, despite the complaints, it was kind of neat seeing a little more into the working's of the Realm's greatest wizard, and frankly, just how randy the old goat can be. Don't let the cover of the book fool you either. I quite honestly can say if I'll read another book by Ed Greenwood. This is the second one of his that I've read in recent months and I was very bored by both. That's not really a good sign either, when you consider that they were published pretty much a decade apart. 2.5 out of 5