Elizabeth I in Writing

این مجموعه به بررسی ملکه الیزابت اول به عنوان یک نویسنده کارآمد به تنهایی و همچنین موضوع نویسندگانی می‌پردازد که از او تجلیل کرده‌اند. با مقالاتی نوآورانه از برندا ام. هاسینگتون، کارول لوین، و دیگر کارشناسان تثبیت شده و نوظهور، ترجمه‌ها، نامه‌ها، شعرها و دعاهای الیزابت را از طریق طیف متنوعی از رویکردهای متن‌شناسی، از زبان‌شناسی و زبان‌شناسی گرفته تا ادبی و فرهنگی-تاریخی، دوباره ارزیابی می‌کند. این کتاب همچنین الیزابت را «مؤلف» می‌داند و بررسی می‌کند که چگونه او در نوشته‌های معاصران خود منعکس می‌شود و شبکه گسترده‌تری از روابط بین استفاده عمومی و خصوصی از زبان در فرهنگ مدرن اولیه را بازسازی می‌کند. مشارکت های کارلو ام. باجتا، گیوم کواتلن و جیووانی یامارتینو حضور ملکه را در فرهنگ ادبی اولیه ایتالیایی مدرن به منصه ظهور رساند. این مقالات با هم، ملکه را در نوشتن، از راهبردهای زبانی و بلاغی چندوجهی که به کار می‌برد، تا متون الهام‌گرفته از قدرت و کاریزمای او، روشن می‌کنند.

This collection investigates Queen Elizabeth I as an accomplished writer in her own right as well as the subject of authors who celebrated her. With innovative essays from Brenda M. Hosington, Carole Levin, and other established and emerging experts, it reappraises Elizabeth’s translations, letters, poems and prayers through a diverse range of approaches to textuality, from linguistic and philological to literary and cultural-historical. The book also considers Elizabeth as “authored,” studying how she is reflected in the writing of her contemporaries and reconstructing a wider web of relations between the public and private use of language in early modern culture. Contributions from Carlo M. Bajetta, Guillaume Coatelen and Giovanni Iamartino bring the Queen’s presence in early modern Italian literary culture to the fore. Together, these essays illuminate the Queen in writing, from the multifaceted linguistic and rhetorical strategies that she employed, to the texts inspired by her power and charisma.