Elektrokonvulsionstherapie: Klinische und wissenschaftliche Aspekte

درمان تشنج الکتریکی (ECT)، یعنی شروع یک تشنج عمومی تحت شرایط کنترل‌شده به دلایل درمانی، از زمان معرفی آن در سال 1938، دوره‌ی رنسانس را تجربه کرده است. علیرغم همه پیشرفت‌ها در توسعه درمان‌های روان‌دارویی و غیردارویی جدید، ECT مؤثرترین شکل درمان برای برخی از اختلالات روانپزشکی است. پیشرفت های مدرن در پزشکی بیهوشی و مراقبت های ویژه اکنون این امکان را فراهم می کند که بسیاری از موارد منع پزشکی ECT را در نظر گرفته و این شکل از درمان را به تعداد بیشتری از بیماران ارائه دهد. برای اولین بار، یک کتاب درسی برای منطقه آلمانی زبان در دسترس است که راهنمای جامعی برای عملکرد بالینی و همچنین خلاصه ای از وضعیت فعلی دانش علمی در مورد تحقیقات اولیه و درمانی ECT و سایر روش های درمانی بیولوژیکی غیر دارویی است.< /p>

Die Elektrokonvulsionstherapie (EKT), d.h. die Auslösung eines generalisierten Krampfanfalls unter kontrollierten Bedingungen aus therapeutischen Gründen, erlebt seit ihrer Einführung 1938 derzeit eine Renaissance. Trotz aller Fortschritte in der Entwicklung neuer psychopharmakologischer und nicht-pharmakologischer Therapieverfahren bleibt die EKT weiterhin die wirksamste Therapieform für einige psychiatrische Krankheitsbilder. Moderne Weiterentwicklungen der Anästhesiologie und Intensivmedizin lassen es nun zu, viele medizinischen Kontraindikationen der EKT zu relativieren und diese Behandlungsform einer größeren Patientenzahl anzubieten. Erstmals wird für den deutschen Sprachraum ein Lehrbuch angeboten, das einen umfassenden Leitfaden für die klinische Praxis darstellt wie auch den aktuellen Stand der wissenschaftlichen Erkenntnisse bezüglich der Grundlagen- und Therapieforschung der EKT und anderer biologischer nichtpharmakologischer Therapieverfahren zusammenfasst.