Electromagnetic and Quantum Measurements: A Bitemporal Neoclassical Theory

نوشتن پیشگفتاری برای کتاب پروفسور توره وسل برگ، \"اندازه‌گیری‌های الکترومغناطیسی و کوانتومی: یک نظریه نئوکلاسیک دو زمانه‌ای:\" بسیار لذت بخش است. این کتاب به چند دلیل برای من جذاب است. مهمترین چیز این است که، در این کتاب، وسل برگ از دسته جدا می شود. توماس گلد، اخترفیزیکدان برجسته، در مورد فشارهایی که بر دانشمندان وارد می‌شود، نوشته است تا در حالت فشرده حرکت کنند، تا از نیش زدن پاهایشان توسط سگ‌های گوسفند علم جلوگیری شود. این کتاب نشان می دهد که وسل برگ مایل است این ریسک را بپذیرد. اعتراف می کنم که به اندازه کافی این کتاب را درک نمی کنم که بتوانم با تز آن موافق یا مخالف باشم. با این وجود، وسل برگ استدلال های بسیار قانع کننده ای برای شروع سفر خود ارائه می کند. معادلات اساسی فیزیک در واقع زمان برگشت پذیر هستند. تجربه ما، که ما را به مفهوم "پیکان زمان" هدایت می‌کند، از پدیده‌های کلان تصویری ناشی می‌شود، نه از پدیده‌های میکروسکوپی بنیادی. به همین دلیل، بررسی پیامدهای درمان پدیده‌های میکروسکوپی با این فرض که زمان جلو و زمان عقب برابر هستند، منطقی است.

It is a pleasure to write a foreword for Professor Tore Wessel-Berg's book, "Electromagnetic and Quantum Measurements: A Bitemporal Neoclassical Theory." This book appeals to me for several reasons. The most important is that, in this book, Wessel-Berg breaks from the pack. The distinguished astrophysicist Thomas Gold has written about the pressures on scientists to move in tight formation, to avoid having their legs nipped by the sheepdogs of science. This book demonstrates that Wessel-Berg is willing to take that risk. I confess that I do not sufficiently understand this book to be able to either agree or disagree with its thesis. Nevertheless, Wessel-Berg makes very cogent arguments for setting out on his journey. The basic equations of physics are indeed time-reversible. Our experience, that leads us to the concept of an "arrow of time," is derived from macro­ scopic phenomena, not from fundamental microscopic phenomena. For this reason, it makes very good sense to explore the consequences of treating microscopic phenomena on the assumption that forward time and backward time are equal.