Electa Quinney Stockbridge teacher

الکتا کوئینی عاشق یادگیری بود. او که در اوایل دهه 1800 در نیویورک بزرگ شد، به برخی از بهترین مدارس شبانه روزی رفت. در آنجا او یاد گرفت که چگونه بخواند، بنویسد، و مسائل سخت ریاضی را حل کند - او حتی یاد گرفت که چگونه سوزن دوزی را انجام دهد. الکتا در اوایل تصمیم گرفت که می خواهد معلم شود تا بتواند دانش خود را به دیگران منتقل کند.

اما زندگی ساده نبود. الکتا یک سرخپوست استاکبریج بود و قبیله او توسط دولت و ساکنان سفیدپوست تحت فشار قرار می گرفتند تا از ایالت خارج شوند. بنابراین در سال 1828، الکتا و دیگران در قبیله اش به ویسکانسین نقل مکان کردند. تقریباً به محض ورود، الکتا دوباره مشغول به کار شد و در ساختمان چوبی تدریس می کرد که به عنوان کلیسای محلی نیز خدمت می کرد. در آن مدرسه کوچک در جنگل، الکتا اولین معلم مدرسه دولتی ویسکانسین شد و فرزندان گروه استاکبریج-مانسی از سرخپوستان موهیکن و همچنین پسران و دختران مهاجران سفیدپوست و مبلغان مجاور را آموزش داد.

Electa Quinney loved to learn. Growing up in the early 1800s in New York, she went to some of the best boarding schools. There she learned how to read, write, and solve tough math problems—she even learned how to do needlework. Electa decided early on that she wanted to become a teacher so she could pass her knowledge on to others.

But life wasn't simple. Electa was a Stockbridge Indian, and her tribe was being pressured by the government and white settlers to move out of the state. So in 1828, Electa and others in her tribe moved to Wisconsin. Almost as soon as she arrived, Electa got to work again, teaching in a log building that also served as the local church. In that small school in the woods, Electa became Wisconsin's very first public school teacher, educating the children of Stockbridge–Munsee Band of the Mohican Indians as well as the sons and daughters of nearby white settlers and missionaries.