El tiempo regalado. Un ensayo sobre la espera

زندگی توسط رشته‌ای از رویدادها و انتظارات بافته شده است. در جمله اول کتاب آمده است: «انتظار کشیدن است»، اما انتظار اجتناب ناپذیر است. این کاری است که دائماً انجام می دهیم: منتظر می مانیم تا درد متوقف شود، تا پاسخی به ما داده شود، وعده ای عملی شود یا خنده پس از یک شوخی بلند شود. ما در مطب دکتر، در صف سوپرمارکت یا ایستگاه راه آهن منتظر می مانیم.

لحظه های اجتناب ناپذیر انتظار به ما امکان می دهد برای گذشته خود ارزش قائل شویم، اما آینده را نیز شکل دهیم. هیچ رشد یا پیشرفت واقعی بدون انتظار وجود ندارد، پاداش همیشه به تاخیر خاصی نیاز دارد، رضایت فوری ما را ناراضی می‌کند. در این مقاله ادبی، آندریا کوهلر بخش‌های کلیدی از آثار مختلف اندیشه و ادبیات غربی را مرور می‌کند تا به ما بفهماند که انتظار، مطمئناً اساسی‌ترین تجربیات بشری است. این کتاب بدون ادعای مطالعه فلسفی مکث به این امید نوشته شده است که بتواند به ثواب کندی و انتظار اشاره کند.

"Andrea Köhler بر لذت بردن از کندی تأکید می کند و اعتبار کم فواصل میانی را بر سر خود می چرخاند."جوانا بونت (La Vanguardia)

« کوهلر می نویسد تا زیبایی انتظار را به خاطر بسپارد، زیرا عجله زندگی کردن، تنها در نیمه راه زندگی می کند. \"و زندگی برای آن خیلی کوتاه است\".»Jaime G. Mora (ABC Cultural)

«کتابی برای خواندن راحت، گاهی. روشی برای گفتن "این قطار دیوانه را متوقف کنید و من پیاده می شوم، حتی اگر برای مدتی باشد" و با پایانی از گرگوریو لوری به پایان می رسد که سؤالات جالبی درباره آینده از ما می پرسد. یک کتاب متفاوت 160 صفحه پر از تأمل و ظرافت."کریستینا هرموسو (RNE)

La vida está tejida por un hilo continuo de acontecimientos y esperas. «Esperar es una lata» –reza la primera frase del libro–, pero esperar es inevitable; es algo que hacemos constantemente: esperamos a que cese el dolor, a que nos respondan, a que se cumpla una promesa o a que estalle la risa después de un chiste; aguardamos en la consulta del médico, en la cola del supermercado o en la estación de ferrocarril.

Los ineludibles momentos de espera nos permiten valorar nuestro pasado pero también configurar el futuro. No hay crecimiento ni auténtico desarrollo sin espera, la recompensa exige siempre cierto retraso, la gratificación inmediata termina por dejarnos insatisfechos. En este ensayo literario, Andrea Köhler recorre pasajes clave de distintas obras del pensamiento y la literatura occidentales para hacernos ver que la espera es, seguramente, la más fundamental de las vivencias humanas. «Sin pretender ser un estudio filosófico de la pausa, este libro se escribe con la esperanza de poder señalar lo gratificante de la lentitud y la espera.»

«Andrea Köhler subraya lo gratificante de la lentitud y le da la vuelta al escaso prestigio de los intermedios.»Joana Bonet (La Vanguardia)

«Köhler escribe para recordar la belleza de la espera, pues vivir con prisas es vivir solo a medias. "Y la vida es demasiado corta para eso".»Jaime G. Mora (ABC Cultural)

«Un libro para leer a gusto, a ratos. Una forma de decir "paren este tren de ritmo frenético que yo me bajo, aunque solo sea un rato" y que acaba con un epílogo de Gregorio Luri que nos plantea preguntas interesantes sobre el futuro. Un libro diferente. 160 páginas llenas de reflexión y de delicadeza.»Cristina Hermoso (RNE)