El sapiens asesino y el ocaso de los neandertales

این کتاب علیرغم عنوانش، تاریخچه نئاندرتال ها نیست، بلکه تأملی کوتاه در مورد نقشی است که گونه ما، هومو ساپینس، از زمان ظهورش در چند صد هزار سال پیش در اکوسیستم های زمینی ایفا کرده است. در این صفحات ما در مورد تغییر اقلیم به عنوان یکی از مشکلات اصلی سیاره ما صحبت می کنیم و به نظر می رسد که این موضوعی است که پس از انقلاب صنعتی به دلیل سوزاندن بیش از حد سوخت های فسیلی که باعث انتشار بیش از حد گازها شده است به وجود آمد. اثر گلخانه ای، تا حدی که باعث افزایش دمای جهانی جو و آلودگی زمین و دریا می شود. با این حال، این داستان تخریب اکوسیستم خیلی زودتر شروع شد، زیرا اولین انسان های خردمند، بومیان آفریقا، شروع به تکثیر جمعیتی، پراکندگی و استعمار بقیه جهان کردند. گونه ما به هر کجا رسیده است، در نیاز روزافزون خود به تامین انرژی، محیط زیست را تخریب کرده است. نئاندرتال ها رقیب مستقیم اجداد ما بودند و بنابراین سرنوشت آنها رقم خورد. این مبارزه بین دو گونه بود که برای استفاده از منابع یکسان با هم رقابت می کردند. فقط یک نفر، بهترین، توانست زنده بماند. در آن موج انقراض، انسان‌های خردمند اولین منبع اصلی انرژی خود را به پایان رساندند: مگافون (ماموت‌ها، کرگدن‌های پشمالو، گوزن ایرلندی، گاومیش کوهان دار دشتی و غیره). علیرغم تاریخ ویرانگرمان، ما تا اینجا پیش رفته‌ایم... اگرچه در طول مسیر، سیاره را تخلیه کرده‌ایم. انعطاف‌پذیری و توانایی ما برای اختراع مجدد خود بی‌نهایت به نظر می‌رسد و تنها زمان مشخص خواهد کرد که تا چه زمانی. آیا زمان آن رسیده است که بازی رولت روسی را به عنوان یک گونه گونه متوقف کنیم و آینده خود را به عهده بگیریم؟ آیا چشم انداز معقول و قابل قبولی برای ما در سیاره مان وجود دارد؟ دیرینه شناس مشهور، Bienvenido Martínez-Navarro، کلیدها را به ما می دهد.

A pesar de su título, este libro no es una historia de neandertales, se trata de una breve reflexión sobre el rol que nuestra especie, Homo sapiens, ha jugado en los ecosistemas terrestres desde su advenimiento hace unos pocos cientos de miles de años. En estas páginas se habla del cambio climático como uno de los principales problemas de nuestro planeta en la actualidad y parece que sea una cuestión sobrevenida tras la Revolución Industrial, a causa de la quema desmedida de combustibles fósiles, que ha producido una excesiva liberación de gases de efecto invernadero, hasta provocar la subida de la temperatura global de la atmósfera, amén de la contaminación de la tierra y de los mares. Sin embargo, esta historia de destrucción de los ecosistemas empezó mucho antes, desde que los primeros sapiens, oriundos de África, comenzaron a multiplicarse demográficamente, a dispersarse y colonizar el resto del mundo. Allá donde nuestra especie ha llegado, en su necesidad creciente de abastecerse de energía, ha sembrado de destrucción el medio ambiente. Los neandertales fueron competidores directos de nuestros antepasados y, por ello, su suerte estaba echada. Fue una lucha entre dos especies que competían por el aprovechamiento de los mismos recursos. Sólo una, la más apta, podía sobrevivir. En aquella ola de extinción, los sapiens agotaron su primera gran fuente de energía: la megafauna (mamuts, rinocerontes lanudos, alces irlandeses, bisontes de la estepa, etc.). A pesar de nuestro historial destructivo, hemos llegado hasta aquí… aunque en el camino hemos ido agotando el planeta. Nuestra resiliencia y capacidad para reinventarnos parece infinita y sólo el tiempo dirá hasta cuándo. ¿Ha llegado el momento de dejar de jugar a la ruleta rusa como especie y tomar las riendas de nuestro futuro? ¿Hay una perspectiva razonable y viable para nosotros dentro de nuestro planeta? El reputado paleontólogo, Bienvenido Martínez-Navarro nos aporta las claves.