El revés y el derecho

آ.کامو در کتاب "عکس و راست" در مورد "حقیقت" زندگی خود، در مورد اعتقاد خود به عنوان یک انسان و به طور ضمنی، به عنوان یک نویسنده می نویسد. در این صفحات مقالات (و همچنین در مقدمه) ما راه های مختلفی را می یابیم که از طریق آنها می توانیم برخی از تجربیات را درک کنیم، تجربه کنیم و متوجه شویم که این ما را تعریف می کند. از ابتدا کار اوست، از جوانی و همچنین از پایان، صفحاتی هستند که آنچه را جلب کرده، روحش را لمس کرده است تا در درون پافشاری کند، موضوع مشترک احساس بیگانگی (از دیگران/خود) است. وجود تنهایی، سکوت، حضور غیبت، این احساس با عبارات توصیفی که فراتر از کاغذ است، با تداعی داوطلبانه عناصر متضاد (مثلاً: نور/زندگی-مرگ/سکوت) با قصد همراه است. نویسنده برای برجسته کردن آنها، بلکه به این دلیل که وجود یکی امکان شناسایی و درک دیگری را فراهم می کند (مثلاً: "با مرگ در روح" - نور، زندگی در آنجا وارد وجود او می شود که تصویر وارونه را می یابد - "سایه افقی" در این کتاب بیان عشق به زندگی نیز وجود دارد، اما این یک عشق شفاف است، آگاه باشید که زندگی نیز مرگ و پوچی انسان را فرض می کند.

من فکر می کنم هر یک از کتاب های او باید شروع شود. با این صفحات زیرا آنها مانند خورشید الجر هستند که به سادگی با حضورش رنگی متفاوت به کلماتش می دهد.

«در فقر تنهایی وجود دارد، اما تنهایی که بهای خود را به هر چیز باز می گرداند. با سطح معینی از ثروت، خود آسمان و شب پر از ستاره کالاهای طبیعی به نظر می رسند، اما در پایین ترازوی، آسمان معنای کامل خود را باز می یابد: لطفی ارزشمند. پشت سر کودک راهروی متعفن وجود داشت و او کمی روی صندلی در حال فرو ریختن خود فرو رفت، اما با نگاه کردن به بالا، مستقیماً از شب پاک نوشید.» («بین بله و نه»)

En el libro “El reves y el derecho”A.Camus escribe sobre “la verdad” de su vida,sobre su conviccion como ser humano y,implicito, como escritor.En estas paginas de ensayos(y en prologo tambien) encontramos maneras distintas en cual podemos entender,asimilar unas experiencias y realisar que esto nos define. Es su obra de principio,de juventud pero tambien de fin,son las paginas que presentan lo que ha atrapado su atencion,ha tocado su alma para persistir en su interior.El hilo conductor es la sensacion de alienacion(de los otros/si mismo) que supone la presencia de la soledad,del silencio.La presencia de una ausencia .Esta sensacion esta acompanada por pasajes descriptives que traspasan el papel,por una asociacion voluntara de elementos opuestos(ej:luz/vida- muerte/silencio)por la intencion del autor de destacarlos pero tambien porque la presencia de uno permite la identificacion y el entendimiento del otro(ej:“Con la muerte en el alma”-la luz,la vida entra en su ser donde encuentra la imagen invertida-“la sombra horizontal”,la muerte).En este libro hay tambien la expresion del amor por la vida,pero es un amor lucido, consciento que vida supone tambien muerte y absurdo humano.

Creo que cada se sus libros deberia empezar con estas paginas porque son como el sol de Alger que ,simplemente por su presencia,ofrece un c@lor distinto a sus palabras.

“Hay una soledad en la pobreza,pero una soledad que le devuelve su precio a cada cosa.Con cierto nivel de riqueza,el proprio cielo y la noche cuajada de estrellas parecen bienes naturales.Pero en la parte baja de la escala,el cielo recupera pleno sentido: una gracia inestimable.Noches de verano, misterios en los que crepitaban estrellas!Detras del nino habia un pasillo apestoso,y se hundia un poco en su sillita desfondada.Pero alzando la vista,bebia directamente de la noche pura.”(“Entre si y no”)