دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Gérard Wajcman
سری:
ISBN (شابک) : 9505187122, 2864322994
ناشر:
سال نشر: 2001
تعداد صفحات: 120
زبان: Castellano
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب El objeto del siglo به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شی قرن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«معضل در نهایت این خواهد بود. یا تصاویر را تغییر می دهیم، یا ظاهر را تغییر می دهیم. در اینجا وضعیت نقاشی زیر سوال می رود. یا نقاشی برای نشان دادن چیزهای جدید وجود دارد، یا برای اینکه مردم به شیوه ای جدید ببینند. شاید اینجاست که لبه تیغ گسیختگی مدرن می گذرد که هنر کنش، چیزی برای دیدن و نگاه، با هنر اندیشیدن، همه چیز دیدنی و تصویر را در تقابل قرار می دهد». اخلاقی که قاعده جهانی و منحصربهفرد آن با لهجههای ویتگنشتاینی تدوین میشود: «آنچه را نمیتوان دید یا گفت، هنر باید آن را نشان دهد». «هر بدن نشاندادهشده، هر چهره، هر چهره، در واقع هر تصویر و هر شکلی امروز، به هر طریقی، توسط اجساد منحلشده آشویتس طی میشود. گویی، با وجود تمام هنرهای نیمه دوم قرن، اتاق های گاز نوعی ارتعاش فسیلی را تشکیل می دادند که در پشت هر اثر طنین انداز می شد، فراتر از هرگونه بحث ژانر، موضوع یا سبک. گویی فاجعه مرجع نهایی تمام هنرهای این پایان قرن بیستم است». «از آنجا که فراموشی جرم است، حافظه یک وظیفه است. وظیفه حافظه زیرا چیزی فراتر از چیزی است که ما می توانیم به خاطر بسپاریم. آنچه را که نمی توانیم به خاطر بسپاریم، فراموش نکنیم، فراموش نکنیم که واقعا نمی توانیم آن را به خاطر بسپاریم. به خاطر سپردن خاطره بدون وقفه زیرا به خاطر سپردن غیرممکن است».
«El dilema sería en definitiva este. O cambiamos las imágenes, o cambiamos la mirada. Se pone aquí en cuestión el estatuto de la pintura. O bien la pintura está para dar a ver lo nuevo, o bien está para hacer ver de manera nueva. Tal vez por aquí pasa el filo de navaja de la ruptura moderna, que opone un arte del acto, del nada-para-ver y de la mirada, a un arte de la contemplación, del todo-para-ver y de las imágenes». «Una ética cuya regla universal y única se formularía con acentos wittgensteinianos: \"Lo que no puede verse ni decirse, el arte debe mostrarlo\"». «Todo cuerpo representado, toda figura, todo rostro, de hecho toda imagen y toda forma estarían atravesados hoy, de una manera o de otra, por los cuerpos liquidados de Auschwitz. Como si, para todo el arte de la segunda mitad del siglo, las cámaras de gas constituyeran una suerte de vibración fósil que resonara detrás de cada obra, más allá de toda cuestión de género, tema o estilo. Como si la Catástrofe fuera el referente último de todo el arte de este fin del siglo XX». «Al ser el Olvido un crimen, la Memoria es un deber. Deber de memoria porque algo excede a aquello de lo que podemos acordarnos. No olvidar aquello de lo que no podemos acordarnos, no olvidar que no podemos acordarnos verdaderamente de eso. Recordar sin cesar la memoria porque acordarse es imposible».