دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Crespo Fernández. Eliecer
سری:
ISBN (شابک) : 9788490440940, 8490440948
ناشر: Universidad de Castilla-La Mancha
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 194
زبان: Spanish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب El lenguaje de los epitafios. به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زبان سنگ نوشته ها. نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این اثر سنگ نگاره را یک ژانر گفتمانی میداند و بر اساس مجموعهای متشکل از بیش از دو هزار کتیبه موجود در طاقچهها، مقبرهها و مقبرههای قبرستان آلباسته از ثلث آخر قرن نوزدهم تا قرن نوزدهم، یک مطالعه زبانشناختی همزمان و دیاکرونیک ارائه میکند. امروز. با شروع از دستگاه نظری ارائه شده توسط تحلیل گفتمان، عمل شناسی و معناشناسی شناختی، شیوه های مختلف بازنمایی تابوی مرگ مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و اهمیت تحول آن در بازه زمانی تحت پوشش مرگ پی می برد. مطالعه انجامشده نشان میدهد که سنگ نوشته نوعی متن معطوف به یک رویه اجتماعی است که هدف تسلیآمیز، ستودهآمیز یا توهینآمیز آن از طریق طیف گستردهای از منابع زبانی -که در میان آنها دارای ماهیت خوشایند هستند- که از امر اجتنابناپذیر ناشی میشوند تحقق مییابد. نیاز به اشاره به مرگ، متوفی و حقیقت مردن و عمومی بودن و آموزنده بودن کتیبه های تشییع جنازه است. بُعد اجتماعی مشخص سنگ نگاره بدین معناست که مطالعه ارائه شده در این کتاب از حوزه کاملاً زبانی فراتر می رود و وارد پرسش هایی با ماهیت سیاسی و جامعه شناختی می شود.
Esta obra considera el epitafio como género discursivo y ofrece un estudio lingüístico sincrónico y diacrónico basado en un corpus compuesto por más de dos mil inscripciones presentes en nichos, tumbas y mausoleos del Cementerio de Albacete desde el último tercio del siglo XIX hasta nuestros días. Partiendo del aparato teórico que proporciona el análisis del discurso, la pragmática y la semántica cognitiva, se analizan los distintos modos de representación del tabú de la muerte y se da cuenta de lo significativo de su evolución a lo largo del lapso de tiempo que comprende el corpus. El estudio llevado a cabo revela que el epitafio constituye un tipo de texto orientado a una práctica social cuya finalidad consolatoria, encomiástica u ofensiva se materializa a través de un amplio abanico de recursos lingüísticos –entre los que destacan los de naturaleza eufemística– que emanan de la ineludible necesidad de referirse de un modo u otro a la muerte, al difunto y al hecho de morir y del carácter público e informativo de las inscripciones fúnebres. La marcada dimensión social del epitafio hace que el estudio que se presenta en este libro trascienda el ámbito estrictamente lingüístico para entrar en cuestiones de índole política y sociológica.
CRESPO FERNÁNDEZ, ELIECER
PÁGINA LEGAL
ÍNDICE
A MODO DE INTRODUCCIÓN
CONSIDERACIONES PREVIAS
OBJETIVOS
CORPUS Y METODOLOGÍA
ANTECEDENTES
ESTRUCTURA CAPITULAR
1 EL LENGUAJE DE LOS EPITAFIOS (...)
1.1. EL EPITAFIO. CONCEPTO Y TIPOLOGÍA
1.2. EL EPITAFIO COMO FENÓMENO CONTEXTUAL
1.3. MARCOS TEÓRICOS PERTINENTES EN EL ANÁLISIS DEL EPITAFIO
1.3.1. El análisis del discurso
1.3.2. la teoría de la Metáfora y Metonimia Conceptual
1.3.2.1. Postulados iniciales y redefiniciones
1.3.2.2. Metáfora y metonimia
1.3.2.3. La conceptualización hiperbólica. 1.3.3. la pragmática de la relevancia1.4. EUFEMISMO, ORTOFEMISMO Y DISFEMISMO
2 ANÁLISIS SINCRÓNICO DE LOS EPITAFIOS
2.1. RECURSOS LINGÜÍSTICOS DEL EUFEMISMO
2.1.1. Conceptualizaciones metafóricas y metonímicas
2.1.1.1. Morir es descansar
2.1.1.2. Morir es subir al Cielo
2.1.1.3. Morir es estar con Dios
2.1.1.4. Morir es caer por Dios y por España
2.1.1.5. La muerte es una pérdida
2.1.1.6. La muerte es el final
2.1.2. lenguaje hiperbólico
2.1.3. Antífrasis
2.1.4. El cultismo y las formaciones sigladas
2.1.5. supresiones
2.2. EL ORTOFEMISMO Y EL DISFEMISMO. 2.3. LA INTERPELACIÓN2.4. VOCES FAMILIARES, HIPOCORÍSTICOS Y APODOS
2.5. FÓRMULAS ESTANDARIZADAS
2.6. FORMAS DE TRATAMIENTO
2.7. FORMAS DE RECONOCIMIENTO SOCIAL
2.8. VOCABULARIO ENCOMIÁSTICO
3 ANÁLISIS DIACRÓNICO DE LOS EPITAFIOS
3.1. TIPOS DE EPITAFIOS Y RECURSOS LINGÜÍSTICOS
3.2. ANÁLISIS DIACRÓNICO DE LOS RECURSOS LINGÜÍSTICOS
3.2.1. El eufemismo
3.2.2. El ortofemismo y el disfemismo
3.2.3. la interpelación
3.2.4. Fórmulas estandarizadas
3.2.5. Formas de tratamiento y de reconocimiento social
3.2.6. voces familiares y encomiásticas
4 CONCLUSIONES Y REFLEXIONES FINALES.