El Juego de La Vida

\"\"\"زندگی یک بازی است که هیچ کس نمی تواند در یک لحظه با بردهای خود از آن کناره گیری کند.\"

آندره موروا (1885-1967). رمان نویس فرانسوی.

بدون شک، اولین بار قیاس «بازی زندگی» را شنیدم از قول مادرم، زن دانایی بود و منظورم از دانش کلاسی نیست، نه، او حکمت غبطه‌انگیز زندگی داشت، همه چیز بود. شخصیت، توصیف تمام انرژی ای که تابش می کرد دشوار است، به نظر می رسید که او هرگز خسته نمی شد، او همیشه با روحیه خوب، همیشه با لبخند دیده می شد و باور کنید زندگی همیشه به او لبخند نمی زد، اما او همیشه به زندگی و به همه لبخند زد، فکر می‌کنم هر کسی که او را می‌شناسد توصیفش می‌کند، جمع‌آوری کلمات زیبا از بسیاری از دوستانش زیباست و وجه مشترک آن این است که \"\" نمی‌دانم شما چیست؟ مادر با او رفتار کرد، اما او همیشه سرحال بود، خوشحال به نظر می رسید و همیشه با یک لبخند \"چاق\"...

از آنجایی که من فردی شادتر از مادرم را ندیده ام، او را قرار داده ام. توصیه های خاصی را در عمل به کار می گیرم و من هنوز از زندگی کردن بر اساس شیوه زندگی و درک او از بازی زندگی لذت می برم، همانطور که او به زندگی کردن اشاره کرد،

او بدون کلام، تنها با نمونه زندگی خود، به من آموخت. من و خواهرم که می توانی شاد باشی، حتی در تنهایی، حتی در فقر، حتی زمانی که بازی زندگی دلیل خوبی به تو نمی دهد، به ما کاملاً روشن کرد که این یک تصمیم و یک وظیفه در زندگی هر یک است. شخص، کارها را با عشق انجام دهد و همیشه سعی کند شاد باشد.< p>پس من می خواهم همین کار را انجام دهم تا این توصیه های عاقلانه زندگی پایدار بماند و چه راه بهتری برای رها کردن آن در موضوعی که من در این دنیای مادی بیشتر از همه قدردانش هستم منعکس شود. ; یک کتاب.\"

"""La vida es un juego del que nadie puede en un momento retirarse llevándose sus ganancias.""

André Maurois (1885-1967). Novelista francés.

Sin duda alguna, la primera vez que escuché la analogía de: ""El juego de la vida"" vino de palabras de mi madre; ella fue una mujer sabia, y no me refiero a ese conocimiento de aulas, no, ella poseía una sabiduría de vida, envidiable, era todo un personaje, es difícil describir toda la energía que irradiaba, parecía que nunca se cansaba, siempre se le veía de buen humor, siempre con una sonrisa, y créanme que no siempre la vida le sonreía, pero ella siempre le sonreía a la vida y a todos, creo que como yo la describo la describiría cualquiera que la conoció, es hermoso recoger de tantas de sus amistades bonitas palabras y el común denominador es "" No sé cómo le hacía tu madre, pero siempre estaba de buenas , se le veía feliz, y siempre con una sonrisa ""la gorda""...

Como no he conocido persona más feliz que mi madre, pues he puesto en práctica sus particulares consejos y aun me deleita el vivir mi vida en apego a la forma que ella vivió y percibía el juego de la vida, como ella se refería al vivir la vida,

Sin palabrería, solo con su ejemplo de vida, nos enseño a mi hermana y a mí, que se puede ser feliz, aun en soledad, aun en la pobreza, aun cuando el juego de la vida no te da buenos motivos, nos dejo muy claro que es una decisión y un deber en la vida de cada persona, el hacer las cosas con amor y siempre intentar ser felices.

Así que quiero hacer lo propio para hacer longevos estos sabios consejos de vida y que mejor que dejar esto plasmado en el objeto que mas aprecio de este mundo material; un libro."