دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: 1 نویسندگان: Ernesto De Martino سری: Contratextos ISBN (شابک) : 849250501X, 9788492505012 ناشر: MACBA سال نشر: 2008 تعداد صفحات: 121 زبان: Spanish فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب El folclore progresivo y otros ensayos به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فولکلور مترقی و مقاله های دیگر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
متون گردآوری شده در El folcore progressivo y otros asesayos که توسط Carles Feixa گردآوری و ترجمه شده است، بخشی از نوشته های بنیادی بحث در مورد فرهنگ فرودست است که در ایتالیا بین سال های 1948 و 1955 صورت گرفت. این کشور به تازگی تجربه غم انگیز فاشیسم را پشت سر گذاشته بود. ، با دخالت متفقین و مقاومت گروه های پارتیزان شکست خورد. نقطه شروع انتشار پس از مرگ بیش از سی دفترچه یادداشتی بود که آنتونیو گرامشی در زندان نوشته بود. کار گرامشی به ویژه مشاهدات او در مورد فولکلور جرقه بحث های نظری، روش شناختی و سیاسی شدیدی را برانگیخت که مرتبط ترین و ماندگارترین مشارکت آن توسط قوم شناس ارنستو دو مارتینو رهبری شد. برخی از مهمترین روشنفکران آن زمان در این مناظره شرکت کردند و متاثر از کنشگری پیرامون مسئله جنوب و نئورئالیسم در سینما و ادبیات بود (با انتشار رمان کارلو لوی، کریستو سی فرماتو آ ابولی، در سال 1948). بحث بر سر مفهوم فولکلور مترقی که توسط دی مارتینو به عنوان یک چتر نظری برای تجزیه و تحلیل کارکرد رهایی بخش که در شرایط خاص، فرهنگ دنیای عامه پسند ایفا می کند، ارائه شد. این کتاب متون بنیادی این بحث را بازیابی می کند و سعی می کند آنها را در زمینه ای قرار دهد که منشأ آنها بوده است. او که شاگرد بندیتو کروچه بود، در تاریخ ادیان تخصص داشت، با کمک های قابل توجهی در جادو، که در میان آنها Il mondo magico (1948) برجسته است. تجربه او در مقاومت و تعهد سیاسی پس از جنگ جهانی دوم او را به سمت مارکسیسم سوق داد. در دهه 1950، او تحقیقات میدانی مهمی را در جنوب ایتالیا ترویج کرد، که منجر به یک سه گانه مهم در مجموعه آیینی جادویی جادوگری شد (Sud e magia, 1959). نوحه تشییع جنازه (Morte e pianto rituale, 1958); و تارانتیسم (La terra del rimorso، 1961). دی مارتینو در پایان عمر خود را وقف مطالعه آخرالزمان های فرهنگی در دنیای مدرن کرد که منجر به انتشار کتابی پس از مرگ شد (La fine del mondo, 1977). کارلز فیکسا (لیدا، 1962) استاد برجسته انسان شناسی اجتماعی در دانشگاه لیدا است و در مراکز آکادمیک در رم، پاریس، مکزیک، بوئنوس آیرس و کالیفرنیا در برکلی تدریس کرده است. او به عنوان یک محقق، خود را وقف مطالعه فرهنگ جوانان شهری کرده است. او همچنین به سنت های ملی غیر هژمونیک در مردم شناسی مانند ایتالیایی و مکزیکی علاقه مند بوده است. او کتاب های مختلفی را منتشر کرده است که از جمله آنها می توان به De jovenes, bandas y tribes (1998، ویرایش چهارم 2008) اشاره کرد. او یکی از اعضای موسس انجمن بین المللی ارنستو د مارتینو است. 6 که توسط Carles Feixa گردآوری و ترجمه شده است، متون گردآوری شده در El folcore progressivo y otros asesayos بخشی از نوشته های اساسی بحث در مورد فرهنگ فرودست است که در ایتالیا بین سال های 1948 و 1955 صورت گرفت. این کشور به تازگی تجربه غم انگیزی را پشت سر گذاشته بود. فاشیسم که با مداخله متفقین و مقاومت گروه های پارتیزان شکست خورد. نقطه شروع انتشار پس از مرگ بیش از سی دفترچه یادداشتی بود که آنتونیو گرامشی در زندان نوشته بود. کار گرامشی به ویژه مشاهدات او در مورد فولکلور جرقه بحث های نظری، روش شناختی و سیاسی شدیدی را برانگیخت که مرتبط ترین و ماندگارترین مشارکت آن توسط قوم شناس ارنستو دو مارتینو رهبری شد. برخی از مهمترین روشنفکران آن زمان در این مناظره شرکت کردند و متاثر از کنشگری پیرامون مسئله جنوب و نئورئالیسم در سینما و ادبیات بود (با انتشار رمان کارلو لوی، کریستو سی فرماتو آ ابولی، در سال 1948). بحث بر سر مفهوم فولکلور مترقی که توسط دی مارتینو به عنوان یک چتر نظری برای تجزیه و تحلیل کارکرد رهایی بخش که در شرایط خاص، فرهنگ دنیای عامه پسند ایفا می کند، ارائه شد. این کتاب متون اساسی این بحث را بازیابی می کند و سعی می کند آنها را در زمینه ای قرار دهد که منشأ آنها بوده است.
Compilados y traducidos por Carles Feixa, los textos recogidos en El folclore progresivo y otros ensayos forman parte de los escritos fundamentales del debate en torno a la cultura subalterna que tuvo lugar en Italia entre 1948 y 1955. El país acababa de pasar por la trágica experiencia del fascismo, derrotado por la intervención aliada y la resistencia de los grupos partisanos. El punto de arranque fue la publicación póstuma de los más de treinta cuadernos que Antonio Gramsci había escrito en la cárcel. La obra de Gramsci en particular sus observaciones sobre el folclore suscitó una intensa discusión teórica, metodológica y política, cuya aportación más relevante y duradera estuvo protagonizada por el etnólogo Ernesto de Martino. En el debate participaron algunos de los intelectuales más importantes de la época, y estuvo influido por el activismo en torno a la cuestión meridional y el neorrealismo en cine y literatura (con la publicación de la novela de Carlo Levi, Cristo si è fermato a Eboli, en 1948). La discusión confluyó en el concepto de folclore progresivo, propuesto por De Martino como paraguas teórico para analizar la función liberadora que, en determinadas circunstancias, juega la cultura del mundo popular subalterno. Este libro recupera los textos fundamentales de este debate e intenta situarlos en el contexto que los originó Ernesto de Martino (Nápoles, 1908-Roma, 1965) es el autor más representativo de la antropología italiana. Discípulo de Benedetto Croce, se especializó en historia de las religiones, con notables contribuciones sobre la magia, entre las que destaca Il mondo magico (1948). Su experiencia en la Resistencia y el compromiso político tras la Segunda Guerra Mundial lo llevaron al marxismo. En la década de 1950 promovió importantes investigaciones sobre el terreno en el sur de Italia, que tuvieron como resultado una importante trilogía sobre el complejo mágico-ritual de la hechicería (Sud e magia, 1959); el lamento fúnebre (Morte e pianto rituale, 1958); y el tarantismo (La terra del rimorso, 1961). Al final de su vida, De Martino se consagró al estudio de los apocalipsis culturales en el mundo moderno, desembocando en un libro póstumo (La fine del mondo, 1977). Carles Feixa (Lleida, 1962) es profesor titular de Antropología Social en la Universitat de Lleida, y ha impartido clases en centros académicos de Roma, París, México, Buenos Aires y California en Berkeley. Como investigador, se ha dedicado al estudio de las culturas juveniles urbanas. Se ha interesado también por las tradiciones nacionales no hegemónicas en antropología, como la italiana y la mexicana. Ha publicado diversos libros, entre los que destaca De jóvenes, bandas y tribus (1998, cuarta edición ampliada 2008). Es miembro fundador de la Associazione Internazionale Ernesto de Martino. 6 Compilados y traducidos por Carles Feixa, los textos recogidos en El folclore progresivo y otros ensayos forman parte de los escritos fundamentales del debate en torno a la cultura subalterna que tuvo lugar en Italia entre 1948 y 1955. El país acababa de pasar por la trágica experiencia del fascismo, derrotado por la intervención aliada y la resistencia de los grupos partisanos. El punto de arranque fue la publicación póstuma de los más de treinta cuadernos que Antonio Gramsci había escrito en la cárcel. La obra de Gramsci en particular sus observaciones sobre el folclore suscitó una intensa discusión teórica, metodológica y política, cuya aportación más relevante y duradera estuvo protagonizada por el etnólogo Ernesto de Martino. En el debate participaron algunos de los intelectuales más importantes de la época, y estuvo influido por el activismo en torno a la cuestión meridional y el neorrealismo en cine y literatura (con la publicación de la novela de Carlo Levi, Cristo si è fermato a Eboli, en 1948). La discusión confluyó en el concepto de folclore progresivo, propuesto por De Martino como paraguas teórico para analizar la función liberadora que, en determinadas circunstancias, juega la cultura del mundo popular subalterno. Este libro recupera los textos fundamentales de este debate e intenta situarlos en el contexto que los originó.