دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Massimo Cacciari
سری:
ISBN (شابک) : 950126517X
ناشر: Paidós
سال نشر: 2000
تعداد صفحات: 201
زبان: Spanish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 899 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب خدایی که می رقصد: فلسفه، زیبایی شناسی، مقاله، ادبیف
در صورت تبدیل فایل کتاب El dios que baila به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خدایی که می رقصد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
دو برداشت اصلی فلسفی از هنر که غرب تولید کرد، یعنی برداشت افلاطونی و هگلی، دقیقاً همان برداشتهایی هستند که باعث تعداد زیادی سوء تفاهم شدند. اول، تقلید تقلید. دوم، درک دیالکتیک به عنوان یک فرآیند تاریخی که هنر، دین و فلسفه را به شدت متمایز می کند. با این حال، تمایز بین حوزههای مختلف b"که ناشی از محدودیت هنر به محتوای معینی است که دارای شکل معقولی است" از نظر نظری شکننده است. ماسیمو کاچیاری در این کتاب با استفاده از مقولههای حقیقت، توهم، آینه، کنایه و تحریک، هنر را پس از شوپنهاور تا امروز، در ردپایی که نیچه به جا گذاشته است، مورد بازجویی قرار میدهد. با شروع با شخصیت های بزرگ مدرنیته هنری، «از ریچارد واگنر تا لوئیجی نونو، با گذر از مارسل دوشان»، تحلیل نویسنده هنر قرن بیستم را در جای خود حک می کند: در ناب ترین سنت های کلاسیک، با وجود هرج و مرج ظاهری یا گسست های متعدد بنیانگذار و سازنده تاریخ آن.
Las dos principales concepciones filosoficas sobre el arte que produjo Occidente, la concepcion platonica y la hegeliana, son precisamente las que dieron lugar a un gran numero de malentendidos. La primera, reduciendo la mimesis a la imitacion; la segunda, concibiendo la dialectica como un proceso historico que distingue rigurosamente el arte, la religion y la filosofia. Sin embargo, la distincion entre diferentes dominios b"que resulta de la limitacion del arte a un contenido determinado, dotado de una forma sensibleb," se revela teoricamente fragil. En este libro Massimo Cacciari interroga al arte despues de Schopenhauer hasta hoy dia, tras las huellas dejadas por Nietzsche, valiendose de las categorias de verdad, ilusion, espejo, ironia y provocacion. A partir de las grandes figuras de la modernidad artistica b"desde Richard Wagner hasta Luigi Nono, pasando por Marcel Duchampb," el analisis del autor inscribe el arte del siglo XX en su lugar: en la mas pura de las tradiciones clasicas, a pesar del aparente caos o de las numerosas rupturas fundadoras y constitutivas de su historia.