دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Roscoe Pound. Karl N. Llewellyn
سری: Serie de Teoría Jurídica y Filosofía del Derecho 93
ISBN (شابک) : 9789587729733
ناشر: Universidad Externado de Colombia
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 121
زبان: Spanish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب El debate Pound-Llewellyn به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بحث پاوند-لولین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در آغاز دهه 1930، جریان ضد فرمالیستی رئالیسم حقوقی در ایالات متحده ظهور کرد، جنبشی که سهم خود را از مجموعه ای از انتقادات به فرمالیسم که در هر دو سوی اقیانوس اطلس در پایان قرن نوزدهم ظهور کرده بود، ایجاد کرد. . در درون جریان ضد فرمالیستی، واقعگرایان آمریکای شمالی بهعنوان نسل جدیدی ظهور کردند که به خصوص به رابطه بین جامعه و قانون و شیوهای که در آن تصمیمهای قضایی بر اساس ارزیابیهای سودمندی اجتماعی و سیاست عمومی ساخته میشد، توجه داشتند. در این زمینه، آنها مسئول توسعه شهود ضد فرمالیستی در مورد نامعین بودن قانون بودند که بر اساس آن پیش بینی تصمیم قضایی بر اساس هنجارهای مثبت قانونی پیچیده است، زیرا کار یک قاضی نیز توسط روانشناختی تعیین می شود. یا ملاحظات جامعه شناختی که نیستند آنها توسط هنجارها تسخیر شده اند. دیگر ضد فرمالیست های آمریکایی که رئالیسم را مورد حمله قرار دادند، با تز قوی عدم تعین مقاومت شد. یکی از این حملات از سوی حقوقدان معتبر و رئیس دانشکده حقوق هاروارد، Roscoe Pound صورت گرفت. دومی، نماینده فقه جامعه شناسی، به شک و تردید واقع گرایان حمله کرد. این امر پاسخی را از سوی معتبرترین نماینده رئالیسم حقوقی، کارل لیولین، ایجاد کرد، که سعی کرد با نشان دادن اینکه رئالیست های دهه 1930 وارثان ضد فرمالیسم نمایندگان قدیمی فقه جامعه شناختی مانند خود پاوند بودند، در برابر حملات پاوند مقاومت کند. علیرغم احتیاط لولین، این بحث یک گسست عمومی بین ضد فرمالیستهای آمریکایی «قدیم» و «جدید» بود: حقوقدانان جامعهشناس و رئالیستها.
A principios de la década de los años treinta surgió en Estados Unidos la corriente antiformalista del realismo jurídico, movimiento que construyó sus aportes a partir de una serie de críticas al formalismo que había surgido a ambos lados del Atlántico a finales del siglo XIX. Dentro de la corriente antiformalista, los realistas norteamericanos se erigieron como una nueva generación especialmente preocupada por la relación entre sociedad y derecho y por la forma como se construían las decisiones judiciales a partir de valoraciones de utilidad social y política pública. En este contexto se encargaron de desarrollar la intuición antiformalista frente a la indeterminación del derecho, según la cual resulta complejo predecir la decisión judicial a partir de normas jurídicas positivas, pues la labor de un juez también se encuentra determinada por consideraciones psicológicas o sociológicas que no son capturadas por las normas. La tesis fuerte de la indeterminación fue duramente resistida por otros antiformalistas estadounidenses que atacaron al realismo. Uno de estos ataques provino del prestigioso jurista y decano de la Escuela de Leyes de la Universidad de Harvard, Roscoe Pound. Este último, representante de la jurisprudencia sociológica, atacó el escepticismo de los realistas. Ello produjo una respuesta del representante más reputado del realismo jurídico, Karl Llewellyn, quien trató de resistir los ataques de Pound mostrando que los realistas de los años treinta eran herederos del antiformalismo de los viejos representantes de la jurisprudencia sociológica como lo era el propio Pound. No obstante la prudencia de Llewellyn, el debate marcó un quiebre general entre los \"viejos\" y los \"nuevos\" antiformalistas estadounidenses: los juristas sociológicos y los realistas.