دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ریاضیات کاربردی ویرایش: نویسندگان: Jean Baudrillard سری: ISBN (شابک) : 8461090039, 9788461090037 ناشر: سال نشر: 2006 تعداد صفحات: 124 زبان: Spanish فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب El Complot del Arte (Spanish Edition) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب توطئه هنر (نسخه اسپانیایی) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کل معضل این است: یا شبیه سازی برگشت ناپذیر است و چیزی فراتر از آن وجود ندارد، حتی یک اتفاق نیست، بلکه پیش پا افتاده بودن مطلق ما، یک فحاشی روزمره... یا به هر حال یک هنر تظاهر وجود دارد، یک کیفیت کنایه آمیز که دوباره و دوباره ظواهر جهان را زنده می کند تا آنها را از بین ببرد. در غیر این صورت، هنر کار دیگری انجام نمیدهد، همانطور که اغلب امروز اتفاق میافتد، بلکه به جنازه خود میتازد. لازم نیست همان را به همان، و غیره، در پرتگاه اضافه کنید: این شبیه سازی ضعیف است. شما باید از همان شروع کنید. لازم است که هر تصویری چیزی را از واقعیت جهان دور کند، لازم است در هر تصویری چیزی ناپدید شود، اما نباید تسلیم وسوسه فنا، آنتروپی قطعی شد، لازم است که ناپدید شدن زنده ادامه یابد. : این راز هنر است..."
“Todo el dilema es este: o bien la simulación es irreversible y no existe nada más allá de ella, no se trata siquiera de un acontecimiento sino de nuestra banalidad absoluta, de una obscenidad cotidiana... o bien existe de todos modos un arte de la simulación, una cualidad irónica que resucita una y otra vez las apariencias del mundo para destruirlas. De lo contrario, el arte no haría otra cosa, como suele suceder hoy, que encarnizarse sobre su propio cadáver. No hay que sumar lo mismo a lo mismo, y así sucesivamente, en abismo: esto es la simulación pobre. Hay que arrancar lo mismo de lo mismo. Es preciso que cada imagen le quite algo a la realidad del mundo, es preciso que en cada imagen algo desaparezca, pero no se debe ceder a la tentación del aniquilamiento, de la entropía definitiva, es preciso que la desaparición continúe viva: este es el secreto del arte...”