Eighteenth-Century Women's Writing and the 'Scandalous Memoir'

این کتاب به تاریخ ادبی نوشته‌های زندگی زنان در قرن هجدهم کمک می‌کند، به‌ویژه آن‌هایی که برچسب «خاطرات رسوایی» دارند. این بررسی می‌کند که چگونه تکامل این زیرژانر تا حدی توسط چندین خاطرات بدیع شکل گرفته است که فقط مورد توجه منتقدان قرار گرفته‌اند. Breashears استدلال می کند که Apologie مادام دو لا توش و خاطرات دوستش لیدی وین به تبلور این زیر ژانر در اواسط قرن کمک کردند و همکاری لیدی وین با توبیاس اسمولت در ماجراهای ترشی Peregrine منجر به آزمایشی درخشان در رابطه بین جنسیت و ژانر شد. این نشان می‌دهد که خاطرات کاترین جمت، استراتژی‌های تاثیرگذار جدیدی را برای توجیه خود در پاسخ به تغییر اولویت‌های خویشاوندی گنجانده است، و خاطرات مارگارت کوگلان مضامین انقلابی را معرفی می‌کند که ترکیبی را ایجاد می‌کند: خاطرات رسوایی سیاسی بنابراین، این کتاب برای محققان علاقه مند به زندگی نویسی، تاریخ زنان، نظریه ژانر، و ادبیات بریتانیای قرن هجدهم جذاب خواهد بود.

This book contributes to the literary history of eighteenth-century women’s life writings, particularly those labeled “scandalous memoirs.” It examines how the evolution of this subgenre was shaped partially by several innovative memoirs that have received only modest critical attention. Breashears argues that Madame de La Touche’s Apologie and her friend Lady Vane’s Memoirs contributed to the crystallization of this sub-genre at mid-century, and that Lady Vane’s collaboration with Tobias Smollett in The Adventures of Peregrine Pickle resulted in a brilliant experiment in the relationship between gender and genre. It demonstrates that the Memoirs of Catherine Jemmat incorporated influential new strategies for self-justification in response to changing kinship priorities, and that Margaret Coghlan’s Memoirs introduced revolutionary themes that created a hybrid: the political scandalous memoir. This book will therefore appeal to scholars interested in life writing, women’s history, genre theory, and eighteenth-century British literature.