Egalitarian Rights Recognition: A Political Theory of Human Rights

این کتاب رویکردی متمایز و مبتکرانه به یک سوال نسبتاً ناشناخته دارد، یعنی: چرا ما حقوق بشر داریم؟ بسیاری از گفتمان‌های سیاسی صرفاً از این ایده نشأت می‌گیرند که انسان‌ها به این دلیل که انسان هستند، حقوق دارند، بدون این‌که این مفهوم به طور جدی مورد بازجویی قرار گیرد. به رسمیت شناختن حقوق برابری شرحی از چگونگی ایجاد حقوق بشر و اینکه چگونه ممکن است مشروع دیده شوند ارائه می دهد: حقوق از طریق به رسمیت شناختن اجتماعی ایجاد می شود. با ترکیب خوانش های فیلسوف انگلیسی قرن 19، T.H. گرین با هانا آرنت، نظریه‌پرداز سیاسی قرن بیستم، نظریه جدیدی را درباره به رسمیت شناختن حقوق اجتماعی می‌سازد. او هم رویکرد استاندارد «حقوق طبیعی» را به چالش می‌کشد و هم روایت‌های اصلی به رسمیت شناختن حقوق اجتماعی را که تمایل دارند به رسمیت شناختن اجتماعی را به عنوان هنجارهای ثابت یا شیوه‌های عمل ثابت نشان دهند. در مقابل، هان گزارشی 10 نقطه‌ای از به رسمیت شناختن اجتماعی پویا و احتمالی حقوق بشر ارائه می‌کند که بر اهمیت برابری معنادار اجتماعی-اقتصادی تأکید می‌کند.

This book takes a distinctive and innovative approach to a relatively under-explored question, namely: Why do we have human rights? Much political discourse simply proceeds from the idea that humans have rights because they are human without seriously interrogating this notion. Egalitarian Rights Recognition offers an account of how human rights are created and how they may be seen to be legitimate: rights are created through social recognition. By combining readings of 19^th Century English philosopher T.H. Green with 20^th Century political theorist Hannah Arendt, the author constructs a new theory of the social recognition of rights. He challenges both the standard ‘natural rights’ approach and also the main accounts of the social recognition of rights which tend to portray social recognition as settled norms or established ways of acting. In contrast, Hann puts forward a 10-point account of the dynamic and contingent social recognition of human rights, which emphasises the importance of meaningful socio-economic equality.