Efficiency and Equity in Welfare Economics

افزایش کارایی در تولید درآمد ملی و بهبود عدالت در توزیع آن بین فعالان اقتصادی در خط مقدم اولویت های اکثر اقتصادهای مدرن است. این کتاب مدلی را ارائه می‌کند که هدف آن به حداکثر رساندن یک تابع رفاهی متقارن تحت محدودیت‌های خاصی است که هم کارایی و هم برابری را در نظر می‌گیرد، یعنی مالیات‌ها و یارانه‌ها، که توسط یک مقام دولتی اجرا می‌شود. این مدل به صورت عددی پیاده‌سازی شده است و مجموعه‌ای از عوامل اقتصادی با درآمدهای اولیه را در نظر می‌گیرد که قانون درآمد پارتو را تحت مقادیر مختلف پارامتر آلفا برآورده می‌کند. همچنین پیاده سازی مدل به تابع تولید اجتماعی احترام می گذارد. آزمایش‌های مختلفی ارائه شده‌اند که نشان می‌دهند چگونه نابرابری درآمد (اندازه‌گیری شده با استفاده از منحنی لورنز و آنچه من آن را شاخص نابرابری لورنز-جینی می‌نامم) و اندازه‌گیری‌های فقر با توزیع مجدد درآمد ملی بدون کاهش کارایی در تولید به طور معقولی کاهش می‌یابد. یک مطالعه موردی، یا کاربرد، درآمد شخصی ایتالیایی در سال 2008 نیز ارائه شده است.

Increasing efficiency in generating national income and improving equity in its distribution among economic agents is at the forefront of priorities of most modern economies. This book presents a model which aims to maximize a symmetrical welfare function under certain constraints which consider both efficiency and equity, i.e. taxes and subsidies, implemented by a public authority. The model is numerically implemented and considers a set of economic agents with starting incomes that satisfy Pareto income law under various values of the alpha parameter. Also, the model implementations respect the social production function. Various experiments are presented which show how income inequality (measured by means of the Lorenz curve and, what I call, the Lorenz-Gini inequality index) and measures of poverty are sensibly reduced by redistributing national income without lowering efficiency in production. A case study, or application, of Italian personal income in 2008 is also presented.