دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: بازی ها: بازی های رومیزی ویرایش: نویسندگان: Herbert O. Yardley سری: ISBN (شابک) : 9780948353765, 0948353767 ناشر: Oldcastle Books Ltd سال نشر: 1990 تعداد صفحات: 94 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب آموزش یک بازیکن پوکر: کتابخانه، اوقات فراغت، قمار و ترفندها، پوکر
در صورت تبدیل فایل کتاب Education of a Poker Player به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آموزش یک بازیکن پوکر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از بین هفت سالنی که بازیهای پوکر را اجرا میکردند، Monty's Place تنها سالن تمیز بود. خود اتاق پوکر در پشت سالن بود و حدود بیست فوت مربع با دو پنجره میلهدار از سطح زمین و یک اجاق چوب آهنی در انتهای آن توسط یک احمق شهر به نام Dummy صیقل داده شده بود. پنجره ها پرده های تیره و کشیده ای داشتند. دیوارها آجری بدون گچ، چوبها به رنگ سفید و کف پوشیده شده بود. در مرکز یک میز گرد بزرگ بود که با پارچه سبز بیلیارد پوشانده شده بود و هفت صندلی عصایی دور آن را احاطه کرده بود. برخی دیگر، برای لوفرها و کیبیتزرها، به این طرف و آن طرف پراکنده می شدند یا وقتی هوا سرد می شد دور اجاق جمع می شدند. میز با یک لامپ روشن می شد، با طناب از سقف تا مرکز کشیده می شد و در برابر چشمان بازیکنان سایه می انداخت. کنار هر صندلی یک تف قرار داشت. دیگران در نقاط مناسب بودند
Out of seven saloons which ran poker games, Monty's Place was the only clean one. The poker room itself was at the rear of the saloon and was about twenty feet square with two barred windows high above the ground and an iron wood stove at the end kept polished by the town idiot, called Dummy. The windows had dark, drawn curtains. The walls were unplastered brick, the woodwork painted white, and the floor scrubbed. In the centre was a large round table covered with green billiard cloth and surrounded by seven cane chairs. Others, for loafers and kibitzers, were scattered here and there or were grouped around the stove when the weather was cold. The table was lighted by a single bulb, extended to the centre by a cord from the ceiling and shaded against the eyes of the players. At the side of each chair was a spittoon; others were at convenient spots