Education, Social Status, and Health

آموزش بعد منحصر به فردی از موقعیت اجتماعی را تشکیل می دهد، با ویژگی هایی که آن را به ویژه برای سلامت مهم می کند. این امر بر سلامتی تأثیر می‌گذارد که متنوع است، در تمام مراحل زندگی بزرگسالی وجود دارد، تجمعی، خودتقویت‌کننده و یکنواخت مثبت است. پیشرفت تحصیلی نشان دهنده موقعیت اجتماعی در آغاز بزرگسالی است و به عنوان پل اصلی بین وضعیت یک نسل و نسل بعدی و همچنین به عنوان مسیر اصلی تحرک رو به بالا عمل می کند. این وضعیت بر سایر موقعیت های اجتماعی اکتسابی مقدم است و به طور اساسی بر آنها تأثیر می گذارد، از جمله موقعیت شغلی، درآمد، درآمد و ثروت شخصی و خانواده. آموزش نتایج مطلوبی ایجاد می کند زیرا افراد را برای کسب، ارزیابی و استفاده از اطلاعات آموزش می دهد. به افراد می آموزد که از قدرت دانش بهره ببرند. آموزش اثربخشی آموخته‌شده را توسعه می‌دهد که امکان هدایت خود را به سمت هر یک از ارزش‌های مورد نظر، از جمله سلامت، فراهم می‌کند.

برای دهه‌ها، علوم بهداشتی آمریکا طوری عمل می‌کردند که گویی موقعیت اجتماعی تأثیر کمی بر سلامتی دارد. . صعود پزشکی بالینی در فرهنگ فردگرایی احتمالاً دلیل این حذف است. اما تحقیقات در مورد بیماری های مزمن در نیمه پایانی قرن بیستم، علم را مجبور کرد که در مورد علل بیماری متفاوت فکر کند. علی‌رغم تمرکز نیروهای نهادی و فرهنگی که تحقیقات پزشکی را بر روی علل مشخص بیماری‌های خاص متمرکز می‌کنند، محققان مجبور شدند به دلایل دورتر بسیاری از بیماری‌ها نگاه کنند. برخی به طور کامل جهت گیری خود را به سمت وضعیت اجتماعی سلامت معطوف کردند و به دنبال سرچشمه آن آبشار بیماری و ناتوانی بودند که هر روز در کلینیک ها جریان دارد.

چرا افرادی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالاتری هستند. وضعیت سلامت بهتری نسبت به افراد با وضعیت پایین تر دارند؟ نویسندگان، که به دلیل قدرت خود در تحقیقات پیمایشی در مقیاس وسیع ملی شناخته شده اند، از یافته ها و ایده های بسیاری از علوم، از جمله جمعیت شناسی، اقتصاد، روانشناسی اجتماعی و علوم بهداشتی استفاده می کنند. افرادی که به خوبی تحصیل کرده اند احساس می کنند که کنترل زندگی خود را در دست دارند، که باعث تشویق و ایجاد یک سبک زندگی سالم می شود. علاوه بر این، اثربخشی آموخته شده، که یک هدف عملی از آن آموزش است، آنها را قادر می سازد تا کاری مستقل و خلاقانه بیابند و در نتیجه سلامتی خوب را ارتقاء دهند.

Education forms a unique dimension of social status, with qualities that make it especially important to health. It influences health in ways that are varied, present at all stages of adult life, cumulative, self-amplifying, and uniformly positive. Educational attainment marks social status at the beginning of adulthood, functioning as the main bridge between the status of one generation and the next, and also as the main avenue of upward mobility. It precedes the other acquired social statuses and substantially influences them, including occupational status, earnings, and personal and household income and wealth. Education creates desirable outcomes because it trains individuals to acquire, evaluate, and use information. It teaches individuals to tap the power of knowledge. Education develops the learned effectiveness that enables self-direction toward any and all values sought, including health.

For decades American health sciences has acted as if social status had little bearing on health. The ascendance of clinical medicine within a culture of individualism probably accounts for that omission. But research on chronic diseases over the last half of the twentieth century forced science to think differently about the causes of disease. Despite the institutional and cultural forces focusing medical research on distinctive proximate causes of specific diseases, researchers were forced to look over their shoulders, back toward more distant causes of many diseases. Some fully turned their orientation toward the social status of health, looking for the origins of that cascade of disease and disability flowing daily through clinics.

Why is it that people with higher socioeconomic status have better health than lower status individuals? The authors, who are well recognized for their strength in survey research on a broad national scale, draw on findings and ideas from many sciences, including demography, economics, social psychology, and the health sciences. People who are well educated feel in control of their lives, which encourages and enables a healthy lifestyle. In addition, learned effectiveness, a practical end of that education, enables them to find work that is autonomous and creative, thereby promoting good health.