دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Emanuele Severino. S. Bignotti (editor)
سری: Orso blu
ISBN (شابک) : 9788835030560, 8835030560
ناشر: La Scuola
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 150
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Educare al pensiero به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب به فکر فکر کنید نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
فیلسوف امانوئل سورینو در این مصاحبه با امکان تربیت اندیشه مواجه می شود و محدودیت ها و امکانات خود اندیشه را زیر سوال می برد. در حالی که او تجربه خود به عنوان یک یادگیرنده و معلم و مهم ترین بحث های نظری خود را مرور می کند، موفق می شود پارادوکس های آموزش را نشان دهد: اگر آموزش به معنای واقعی کلمه به معنای بیرون کشیدن شکل، انسانیت ها از چیزی (و در نتیجه، اساساً دگرگونی) باشد، این قصد نه تنها خشن می شود (زیرا به معنای تحریف چیزی است)، بلکه یک اراده غیرممکن را پنهان می کند: ایجاد چیزی که وجود ندارد. بنابراین سورینو نشان میدهد که چگونه مدل کلاسیک آموزش، ریشه نیهیلیسم و در نتیجه تمدن فناوری را بازتولید میکند: اعتقاد به اینکه شدن، آمدن از نیستی و گذر به نیستی است. اما در افق، تجربه آموزشی دیگری در راه است: آموزش تفکر برای بیدار کردن دوباره معنای عمیق چیزها، معنایی که چهره ابدی آنها را آشکار می کند. در میان سنت، سکولاریسم، کثرت گرایی، سکولاریزاسیون، خداباوری و بی خدایی، بنابراین، سورینو نشان می دهد که چگونه رابطه آموزشی دارای ویژگی های تبدیل نگاه است و راهنمایی برای استفاده خوب از عقل ارائه می دهد.
In questa intervista, il filosofo Emanuele Severino si confronta con la possibilità di educare al pensiero e si interroga sui limiti e le possibilità del pensiero stesso. Egli, mentre ripercorre la sua esperienza di discente e di insegnante e le sue più significative discussioni teoretiche, riesce a mostrare i paradossi delleducare: se educare significa letteralmente trarre fuori la forma, l'humanitas, da qualcosa (e, quindi, essenzialmente trasformare), questo intento non solo diviene violento (perché vuol dire snaturare qualcosa), ma occulta una volontà impossibile: quella di far essere ciò che non è. Severino mostra, quindi, come il modello classico di educazione riproduca la radice del nichilismo e quindi della civiltà della tecnica: credere che il divenire sia un venire dal e un trapassare in nulla. All'orizzonte, però, si profila un'altra esperienza di educazione: educare al pensiero per risvegliare il senso profondo delle cose, un senso che ne svela il volto eterno. Tra tradizione, laicità, pluralismo, secolarizzazione, teismo e ateismo, quindi, Severino svela come la relazione educativa abbia i tratti di una conversione dello sguardo e offre una guida al buon uso della ragione.