Edmund Husserl’s Theory of Meaning

در این اثر سعی کرده‌ام تا جایی که می‌توانم، فلسفه تفکر و معنا HusserI را به وضوح ارائه کنم. در انجام این کار، من یک هدف دوگانه را در نظر داشتم. از یک سو می‌خواستم آنچه را که به عنوان خط فکری اصلی می‌دانم از انبوه جزئیات Logische Unter suchungen و Formale und Transzendentale Logik جدا کنم. از سوی دیگر، من سعی کردم تحولات عظیم منطق و معناشناسی را که از زمان انتشار مطالعات منطقی اصلی HusserI رخ داده است، در نظر بگیرم. اعتقاد من این است که امروز هیچ کس نمی تواند به فیلسوفان گذشته نگاه کند مگر در پرتو پیشرفت های تحسین برانگیزی که در زمینه های منطق و معناشناسی در دوران اخیر حاصل شده و تثبیت شده است. خوشبختانه، از این نقطه نظر HusserI به طور قابل توجهی خوب عمل می کند. او مطمئناً بسیاری از تحقیقات اخیر را پیش بینی می کرد. علاوه بر این، درک و ارزیابی واقعی از مطالعات منطقی او جز در پرتو تحقیقات مدرن مربوطه ممکن نیست. این آخرین بررسی ممکن است توضیحی درباره این واقعیت نسبتاً گیج کننده به ما ارائه دهد که دانش پژوهی هوسریان ارتدکس، چه در داخل و چه در خارج از آلمان، به مطالعات منطقی او اهمیتی مرکزی نداده است که آنها، از همه نظر، به طور غیرقابل قبولی سزاوار آن هستند.

In this work I have tried to present HusserI's Philosophy of thinking and meaning in as clear a manner as I can. In doing this, I had in mind a two-fold purpose. I wanted on the one hand to disentangle what I have come to regard as the central line of thought from the vast mass of details of the Logische Unter­ suchungen and the Formale und transzendentale Logik. On the other hand, I tried to take into consideration the immense developments in logic and semantics that have taken place since HusserI's major logical studies were published. It is my belief that no one to day can look back upon the philosophers of the past except in the light of the admirable progress achieved and consolidated in the fields of logic and semantics in recent times. Fortunately enough, from this point of view HusserI fares remarkably well. He certainly anticipated many of those recent investigations. What is more, a true understanding and appraisal of his logical studies is not possible except in the light of the corresponding modern investigations. This last consider­ ation may provide us with some explanation of the rather puzzling fact that orthodox HusserIian scholarship both within and outside Germany has not accorded to his logical studies the central importance that they, from all points of view, unmis­ takeably deserve.