Ecology of Language Acquisition

در حالی که بیشتر تحقیقات در مورد اکتساب زبان همچنان فرد را عمدتاً در قالب سیستم بسته در نظر می گیرند، اکولوژی اکتساب زبان بر ظهور رشد زبانی از طریق تعامل کودکان و فراگیران با محیطشان - فضایی، تأکید می کند. اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و غیره - آشکار کردن اشتراکات بین رشد زبان اولیه، یادگیری زبان دوم کودک و بزرگسال، و فراگیری زبان توسط روبات‌ها. چنین دیدگاهی موقعیتی و پاسخگو به زمینه در اکتساب می‌تواند بینش‌ها را از انواع پارادایم‌ها و رشته‌ها به هم مرتبط کند و در عین حال از توسل غیرقابل توجیه به هنجارگرایی اجتناب کند. مطالعات نظری و تجربی ارائه شده در اینجا تعدادی از ایده‌های غالب در تئوری اکتساب زبان را به چالش می‌کشند و یک جهت‌گیری مهم تحقیقاتی جدید را نشان می‌دهند. این کار باید مورد توجه محققان و متخصصان اکتساب زبان در طیف گسترده‌ای از تخصص‌ها باشد.

While most research on language acquisition continues to consider the individual primarily in closed-system terms, Ecology of Language Acquisition emphasizes the emergence of linguistic development through children's and learners' interactions with their environment - spatial, social, cultural, educational, and so on - bringing to light commonalities between primary language development, child and adult second-language learning, and language acquisition by robots. Such a situated, context-responsive perspective on acquisition is able to interrelate insights from a variety of paradigms and disciplines while avoiding unjustifiable appeals to normativity. The theoretical and empirical studies presented here challenge a number of dominant ideas in language acquisition theory and mark an important new research orientation. This work should be of interest to language acquisition researchers and professionals in a wide range of specialisms.