دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Robert Geal
سری: Routledge Environmental Literature, Culture and Media
ISBN (شابک) : 2021000655, 9780367373429
ناشر: Routledge
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: 261
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Ecological Film Theory and Psychoanalysis: Surviving the Environmental Apocalypse in Cinema به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نظریه و روانکاوی فیلم اکولوژیکی: بقای آخرالزمان محیطی در سینما نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب از زبان شناسی زیست محیطی و روانکاوی استفاده می کند تا بررسی کند که چگونه فیلم های تخیلی فجایع زیست محیطی هشدارهای شگفت انگیزی در برابر خطرات آخرالزمان محیطی ارائه می دهند، در حالی که تاکید می کند که حتی این فیلم های ظاهراً دوستدار محیط زیست هنوز هم می توانند تغییرات مشکل ساز در دنیای واقعی را در نحوه رفتار مردم با محیط زیست تسهیل کنند. نظریه و روانکاوی فیلم بومشناختی استدلال میکند که این فیلمها از دستور زبان دکارتی ذاتی سینما برای ساختن متنهایی استفاده میکنند که در آن نه تنها گروههای کوچکی از بازماندگان قهرمان داستان، بلکه تماشاگران جانشین نیز به طرز لذت بخشی از تخریب تخیلی فراتر میروند. علاوه بر این، ماهیت ایدئولوژیک «قایقهای نجات» که این بازماندگان از آن فرار میکنند، با عناصر دیگری همراه است که سوبژکتیویته دکارتی معاصر را تشکیل میدهند، مانند دوتاییهای طبقاتی و جنسیتی، خانوادههای هستهای بازسازیشده، فردی در مقابل مسئولیتهای اجتماعی در برابر بلایا، و غیره. . این کتاب قبل از در نظر گرفتن اشکال جایگزین فیلمسازی که ممکن است از خطرات این شکل موجود داستان گویی جلوگیری کند، تحلیل های گسترده ای از این فرآیندها انجام می دهد. نظریه اکوسوفی و فیلم جدید کتاب ثابت می کند که ذهنیت دکارتی یک "علامت" مخرب محیطی است که فعالیت های زبانی روزمره مانند تماشای فیلم آن را تقویت می کند. این کتاب مورد توجه دانشجویان و دانش پژوهان مطالعات فیلم، مطالعات ادبی (مخصوصاً بومشناسی)، مطالعات فرهنگی، زبانشناسی زیست محیطی و اکوسوفی خواهد بود.
This book applies ecolinguistics and psychoanalysis to explore how films fictionalising environmental disasters provide spectacular warnings against the dangers of environmental apocalypse, while highlighting that even these apparently environmentally friendly films can still facilitate problematic real-world changes in how people treat the environment. Ecological Film Theory and Psychoanalysis argues that these films exploit cinema’s inherent Cartesian grammar to construct texts in which not only small groups of protagonist survivors, but also vicarious spectators, pleasurably transcend the fictionalised destruction. The ideological nature of the ‘lifeboats’ on which these survivors escape, moreover, is accompanied by additional elements that constitute contemporary Cartesian subjectivity, such as class and gender binaries, restored nuclear families, individual as opposed to social responsibilities for disasters, and so on. The book conducts extensive analyses of these processes, before considering alternative forms of filmmaking that might avoid the dangers of this existing form of storytelling. The book’s new ecosophy and film theory establishes that Cartesian subjectivity is an environmentally destructive ‘symptom’ that everyday linguistic activities like watching films reinforce. This book will be of great interest to students and scholars of film studies, literary studies (specifically ecocriticism), cultural studies, ecolinguistics, and ecosophy.
Cover Endorsements Half Title Series Page Title Page Copyright Page Dedication Table of Contents Introduction 1. Environmental crisis and epistemological crisis: Ecologicallydestructive Cartesian subjectivity 2. Cinema spectatorship as an illusory Cartesian ‘symptom’ 3. Realist film as cogito-centric film 4. Surviving environmental disasters in film ‘lifeboats’ 5. Surviving environmental apocalypse in film ‘lifeboats’ 6. Survivors in post-apocalyptic environmental dystopias 7. The possibilities of non-Cartesian film Conclusion Index